* لطف خداوند متعال و اهل بیت عظام همیشه شامل حالم بوده و جز مرحوم پدرم « حاج احمد کردبچه » وامدار هیچ بنی بشری نیستم.
تکلمه :
بدون مقدمه « امیر » علاوه بر همشاگردی بودن و رفاقت فوق العاده گرم بیش از چهار دهه ، برایم عزیز است به چند دلیل :
*از نسل مردان مردی است که امام شهیدان ( ره ) بر دست و بازویش بوسه زده و او با اتّکا با همان بازوان امرار معاش و با ابتناء بر کلام وی صرفاً خود را
وامدار پدر آسمانی جلیل القدرش مرحوم « حاج احمد کردبچه » دانسته و ارتزاق از سبقه ی حضور در دوران طلایی و هم نفسی با شهیدان این امامزادگان
عشق ( تعبیری بسیار زیبا از ولایت امر مسلمین حفظ الله ) را خیانت به آرمان های مقدّسش محسوب می نماید.
*از مجموع همرزمان کمترین است که در تیر ماه 1365 در عملیات آزاد سازی مهران کربلای یک به بدترین شکل ممکن مجروح و به قولی بدن به شدّت
آسیب دیده وی به پشت جبهه و شهرستان اراک منتقل شد ، مجالست با وی خاطرات شهیدان محسن گل سفیدی ، کامران تاجیک ، اصغر نعیمی ، جواد
نساجان ،حسن جعفری ،حاج آقا مرادی ، فرماندهان بسیار دلاور گردان المهدی ( عج ) لشگر ده حضرت سیدالشهدا (ع ) صمد یکتا و حسن خاکباز را تداعی
می نماید.
*این نشست فارغ از مسائل جاری سیاسی شهرستان برگزار و آیینه تمام قدی از ذکر ناگفته های دورانی بود که شوربختانه :
بیستون را عشق کند و شهرتش فرهاد برد … … … … … ! ؟ !
شهرت طلب نیست که اگر بود بسان دیگر هم قطاران خاک سنگر و خاکریز خورده اش تفاخری غیر از گمنامی را جستجو و بر می گزید .
مطمئنم آنچه « امیر » و « امیرهای » ما را آزار می دهد ظهور و بروز این تفکّر غلط است که حتّی به ندرت کسانی با مصادره نام دفاع مقدّس و شهید به اشتباه
« با مردم » بودن را « بر مردم بودن » تعبیر و در عمل موجبات تعمیق گسل و انشقاق بیش از پیش رزمندگان دوران دفاع مقدّس و نسل های بسیار بسیار
محترم پس از آن را فراهم ، کبیسه اعمال کس یا کسانی نازنین نوجوانان و جوانان ما را به نا کجا آبادی به موازات خط گلگون رنگ شهدا سوق دهد.
بر اساس چه اصلی من به واسطه تفکّر غلطم نسبیّیت VIP با سالار شهیدان ( ع ) را برای خویش قائل و دیگران را در صفوف یزید و یزیدیان پنداشته و آنان را
طرد می نمایم؟
خون مقدّس شهدای انفجار نور 1357 تا دفاع مقدّس و مدافعان حرم زینبی ( س ) ترسیم کننده و مویّد مسیر خونرنگی است که خطوط قرمزش توسط امام
الشهدا و مقام عظمای ولایت تعیین و مورد تایید قرار گرفته است ، این چارچوب غیر قابل بدیل ؛ تغییر و عدول از آن خیانت به کسانی است که در راه این انقلاب
جوانی اشان را هزینه نموده اند ( تعبیری تاریخی از دوست بسیار عزیز و آسمانی ام سردار احمد سوادگر فرمانده اسبق لشگر 27 و همیشه پیروز حضرت رسول
( ص ) ) .
گذار ازخون شهدا و حفظ اصول از اوجب اوجبات است و با متعدّی همان خواهد شد که باید بشود امّا:
نباید با فروع که نه پندارهایی خود ساخته دایره دلداگان امامزادگان عشق را تنگ و از آن خود نمود ، این است آلامی که درد خاک نشینان سنگرهای گمنامی را
تشدید می نماید .
می دانم و می دانید که ذات ” درد ” چنین است از طرف آنرا تقریر نمایی ” درد ” خوانش و فحوای آن به ذهن متبادر می گردد ؛ و چقدر این مهم جانسوز است .
مرا دردیست اندر دل که گر گویم زبان سوزد و گر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد
*** به بهانه این روزها که یادآور رشادت های مردان مرد است لحظاتی را میهمان خانواده گرانقدر این برادر از « جان عزیزترمان » بودیم که انشالله در اولّین
فرصت ناگفته هایی که هنوز ایشان از تبیین آنان اِبا دارد را تقدیم شما مخاطبان فهیم شهرمان بنمائیم .
مراتب سپاس و اعتذار خویش را بابت تصدیع اوقات این خانواده گرامی و به طور ” اخصّ ” سرکار خانم تاجیک همسر محترمه ایشان ، ایفاد می دارم.
*لطف خداوند متعال و اهل بیت عظام همیشه شامل حالم بوده و جز مرحوم پدرم « حاج احمد کردبچه » وامدار هیچ بنی بشری نیستم.
*دفاع مقدس سرشار از مظلومیت مردان بی ادّعایش و و مظلومیت آنهاست.
*جنس رزمندگان دفاع مقدّس تکرار ناشدنی ست.
*از دنیا دل بریدن و پشت پا به تمیلات دنیا زدن کار هر کسی نیست و این مهم را فقط و فقط بچه هایی معنا نمودند که صادقانه برای حفظ این مرز و بوم
جنگیدند و بازمانده های این طریق عزلت نشینانی هستند که نه تنها اسیر سیاسی کاریهای متداول نمی شوند که به جرات می گویم آنقدر دریا دلند که
خوشبختانه وقعی به چنین مسائل دون پایه ای نمی دهند .
*از اینکه برگ حضور در دوران مقدّس بخواهد برایم امتیازی دنیوی کسب نماید احساس شرمندگی می کنم .
