*از قدیم می‌گویند کج بنشین ولی راست بگو. دل من از روحانی خون است، ولی واقع مطلب این است که اگر آقای عارف به جای روحانی رئیس جمهور شده بود چه بسا وضعیت ما خراب‌تر از امروز می‌بود و من معتقدم که اتفاقاً قدرت پشت‌پرده و چانه‌زنی روحانی بسیار بیشتر از عارف است.
*شما به من بگویید آقای عارف، موسوی لاری، شورای عالی اصلاح طلبان و آقای خاتمی چه کار کرده‌اند؟ هیچ کاری نکرده اند تنها چیزی که ما از آقای خاتمی شنیدیم این بود که بعد از این همه سکوت در دیدار نوروز امسال با اعضای فراکسیون امید گفت که با دوباره “تکرار” کردن من هم کسی نمی‌آید برود پای صندوق رای بدهد.
*- چرا. قطعا رفتار آقای روحانی تاثیر داشت و من او را مقصر می‌دانم و فقط هم قضیه بنزین نیست؛ همین که جدی نیست و رفتار وی به گونه ای است که انگار هیچ اتفاقی در مملکت نیفتاده است. انگار نه انگار که تورم و گرانی وجود دارد ولی واقعا دلیلش را نمی‌دانم.
استاد علوم سیاسی، نویسنده و از کارشناسان آشنا با سیاست داخلی و خارجی با گرایش اصلاح طلبی و آزادی خواهانه است. صادق زیباکلام دکترای علوم سیاسی از دانشگاه برادفورد انگلیس دارد و هم اکنون استاد تمام دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است؛ گزیده گفت و گو با زیباکلام را در زیر می‌خوانید:
آقای زیباکلام شما گفته اید اگر هر کسی جای روحانی بود و همین سیاستها را دنبال می‌کرد به همین جا می‌رسید. بعضی از اصلاح طلبان می‌گویند اگر آقای عارف در سال ۹۲ در صحنه انتخابات می‌ماند و آنها سمت روحانی نمی‌رفتند امروز لااقل یک دولت اصلاح‌طلب با شاخصه‌ها و هویت اصلاح‌طلبی داشتیم. چقدر این گزاره را نزدیک به واقعیت می‌دانید؟
– من این موضوع را اصلا قبول ندارم. از قدیم می‌گویند کج بنشین ولی راست بگو. دل من از روحانی خون است، ولی واقع مطلب این است که اگر آقای عارف به جای روحانی رئیس جمهور شده بود چه بسا وضعیت ما خراب‌تر از امروز می‌بود و من معتقدم که اتفاقاً قدرت پشت‌پرده و چانه‌زنی روحانی بسیار بیشتر از عارف است. به این معنا که حاکمیت یک جاهایی و در مواقعی باز ملاحظاتی برای روحانی انجام می‌دهد اما “سنار” حاضر نبودند برای عارف چنین ملاحظاتی را به خرج بدهند و چه بسا برای آسیب دیدن جریان اصلاحات می‌گذاشتند آبرو و حیثیت اصلاح‌طالبان بیشتر از این برود.
به همین دلیل است که حضور عارف در مجلس دهم و ریاست فراکسیون امید هم نیز موفق نبوده است؟
– بله. به نظرم خیلی پیچیدگی ندارد که چرا آقای عارف برای انتخابات مجلس یازدهم ثبت‌نام نکرد. ایشان در سال ۹۴ بیشترین رای در تهران یعنی نزدیک به یک و نیم میلیون رای را از آن خود کرد، اما اگر فرض کنیم امروز انتخابات باشد و آقای عارف هم ثبت نام کرده و تایید صلاحیت شده است من فکر نمی‌کنم که آقای عارف در تهران ۱۰۰ هزار رای هم بیاورد با این وضعیت، اگر من هم به جای آقای عارف بودم دوباره در انتخابات ثبت‌نام نمی‌کردم. حال ممکن است شما به من بگویید آقای زیباکلام شما خودت هم مثل آقای عارف هستید و فراموش نکنید سال ۹۶ که کرمانشاه زلزله آمد مردم پس از فراخوان شما برای کمک به زلزله‌زدگان در عرض ۷۲ ساعت ۳۴ میلیارد تومان پول به حساب شما واریز کردند، اما اگر امروز خدای نکرده اتفاق دیگری بیفتد مردم دوزار هم به حسابت نمی‌ریزند و شما هم دست کمی از آقای عارف ندارید.
اما من در پاسخ به این سئوال می‌گویم من یک تفاوت با عارف دارم و آن اینکه عارف تمام مدت در این چهار سال سکوت کرد و تنها چیزی که من در این مدت در مجلس از ایشان شنیدم اظهاراتی درباره ضرورت رسیدگی به وضعیت سه کولبری بود که در سرما مانده بودند . اما من در تمام این مدت برعکس آقای عارف تلاش کردم، حرف زدم، در فضای مجازی پست گذاشتم، سخنرانی کردم و از آقای روحانی پرسیدم که چرا اینگونه رفتار می‌کنید؟ به آقای عارف و خاتمی انتقاد کردم و این کاری بود که از دست من برمی‌آمد.
تفاوت من با آقای عارف این است که هر دو نفر ما در این امتحان رد شدیم اما من خداوکیلی درسم را خوانده بودم و تنها بدشانسی آوردم که امتحانم را خوب ندادم، اما آقای عارف یک شب هم نخوانده بود.
بنابراین من اگر امروز فحش و بد و بیراه بشنوم ناراحت می‌شوم، اما دلم خوش است که تلاش خودم را کردم و هرکاری که می‌توانستم انجام دهم، انجام دادم. ولی من دوست دارم آقای عارف به من بگوید که ایشان در این ۴ سال کدام تلاش را انجام داده‌اند؟ آقای خاتمی به من بگوید من این تلاش را کردم و توانستم مثلا این کار را انجام دهم؟
شما به من بگویید آقای عارف، موسوی لاری، شورای عالی اصلاح طلبان و آقای خاتمی چه کار کرده‌اند؟ هیچ کاری نکرده اند تنها چیزی که ما از آقای خاتمی شنیدیم این بود که بعد از این همه سکوت در دیدار نوروز امسال با اعضای فراکسیون امید گفت که با دوباره “تکرار” کردن من هم کسی نمی‌آید برود پای صندوق رای بدهد.
آقای عارف روزی که شما رئیس فراکسیون امید شدید ۱۰۵ رای داشتید. از این تعداد اگر ۱۰ درصد شان هم بیایند و این طرح‌ها را به مجلس ببرند ما راضی هستیم اما این کار را نکردید. اینها را من نباید بگویم. آقای عارف باید بگوید. آنهایی که چشم و چراغ فراکسیون امید و اصلاح طلبان بودند باید بگویند. این است که می‌گویم اگر نمایندگان لیست امید در دور بعد رای نیاورند، خیلی نباید ناراحت باشند.
اما من با بضاعت خودم سعی کردم یک چیزهایی بگویم و بنویسم. ما خیلی وقت نداریم و کم کم باید سیاست‌هایی که درست نبوده را درست کنیم. حالا اگر اصولگراها و اصلاح‌طلبان اینها را نگویند بالاخره یک کسی روزی پیدا می‌شود که این حرف‌ها را بگوید.
من دو سال پیش در صفحه اینستاگرامم یک تحلیل بلندبالا نوشتم و چون حجمش زیاد بود در سه صفحه گذاشتم. خلاصه‌اش این بود که فروش بنزین ۱۰۰۰ تومانی خیانت به آینده کشور است و بالاتر از همه خیانت به مستضعفین و محرومین است. با این استدلال که یک خانواده ۳ نفره با درآمد ماهانه ۱۰ میلیونی و ۲ اتومبیل بیشتر از یارانه بنزین استفاده می‌کند تا مستخدم همان خانواده که برای رسیدن به محل کارش باید دو سه تا اتوبوس عوض کند.
مرکز پژوهش‌های مجلس بررسی کرده و نشان داده بود که قیمت تمام شده بنزین ۳ تا ۴ هزارتومان است و دولت که این بنزین را ۱۰۰۰ تومان به مردم می‌فروشد و ۳ هزارتومانی که دارد برای بنزین یارانه می‌دهد، کسی که دو اتومبیل دارد ۲۱ برابر بیشتر گیرش می‌آید تا کسی که اتومبیل ندارد و حقوق ماهانه‌اش با اضافه کاری به یک میلیون و ۳۰۰هزار تومان می‌رسد. من این حرف را زدم و پای آن هم ایستادم اما دارند به من فحش می‌دهند و به من می‌گویند که تو باعث و بانی این طرح و گرانی بودی و این خون‌هایی که ریخته شد مسئولیتش با توست!
به نظر شما اگر دو سه سال قبل این کار با شیب ملایمی صورت می‌گفت و افکار عمومی اقناع و با مردم صحبت می‌شد و بعد از آن به صورت پلکانی قیمت بالا می‌رفت بهتر نبود تا اینکه تصمیم یک شبه گرفته شود و هزینه به کشور و مردم تحمیل شود؟
– بله. متاسفانه بدبختی این مملکت این است که همه می‌خواهند محبوب باشند و پوپولیسم واقعا بدبختی این کشور است. سرطان مهلک نیست، اما پوپولیسم مهلک است و همه می‌خواهند محبوب و وجیه المله باشند. هیچ کس نمی‌آید مسولیت طرحی که ممکن است کمی مردم را تحت فشار قرار دهد بپذیرد.
سر قضیه بنزین دیدید که تا درگیری شد و افرادی کشته شدند بازی “کی بود کی بود من نبودم” شروع شد و آقای روحانی که گفت من خبر نداشتم؛ بقیه هم گفتند که ما نبودیم و کار ما نبود و هر کدام از آقایان از یک سمت فرار کردند. اتفاقا مردم اینها را خوب می‌فهمند. آقای روحانی شما باید می‌آمدید در تلویزیون و با مردم حرف می‌زدید و می‌گفتید که این کار خیلی سخت است و ما هم اشتباه کردیم همان زمان که زیباکلام گفت فروش بنزین ۱۰۰۰ تومانی خیانت به کشور است، همان موقع باید شروع می‌کردیم و قیمت را به ۱۴۰۰ و ۱۶۰۰ و ۶ ماه بعد به ۱۸۰۰ تومان افزایش می‌دادیم و سال بعد آن را به ۲۰۰ و ۲۵۰۰ می‌رساندیم تا امروز اینگونه نشود. اینها که دیگر بدیهیات کشورداری و ساده است. اینها را هم من باید به شما بگویم. اینها را هم بلد نیستید؟!
یعنی عملکرد خود روحانی در گسترش اعتراضات و اینکه بگوید”من هم تا صبح جمعه از گران شدن قیمت بنزین خبر نداشتم” تاثیر نداشت؟
– چرا. قطعا رفتار آقای روحانی تاثیر داشت و من او را مقصر می‌دانم و فقط هم قضیه بنزین نیست؛ همین که جدی نیست و رفتار وی به گونه ای است که انگار هیچ اتفاقی در مملکت نیفتاده است. انگار نه انگار که تورم و گرانی وجود دارد ولی واقعا دلیلش را نمی‌دانم.
آقای قالیباف ۴۰ سال است همه کارها و پست‌های مهم در این کشور دستش بوده است، اما امروز دارد به گونه ای رفتار می‌کند که انگار تا دیروز سوئیس بوده و تازه به کشور برگشته است و می‌گوید اصلا به من مربوط نیست که وضعیت کشور اینطور شده است.
اصلا سردادن شعارهای عدالت خواهی، آرمان خواهی، مدیریت جهادی، مردمی بودن همه بهره‌برداری کردن از نارضایتی مردم است. وقتی نگاه می‌کنید می‌بینید تمام کسانی که دارند این شعارها را می‌دهند همه در این ۴۰ سال کارها و پست های مهمی داشته‌اند. این ها که امروز وارد عرصه سیاست نشدند؟ شما خودتان زمانی که کاره‌ای بوده اید چه کار کرده‌اید؟
منبع : baharnews.ir
