*در بین نامزدها یک چوپان هم هست که «المکشط» نام دارد و برنامه اش هم دفاع از حقوق کشاورزان و فقرا است.
*«نزار الشوک» هم یک قاضی است که می داند در انتخابات برنده نمی شود و می گوید: به رقابت اهمیتی نمی دهم، می دانم که مدارکم مقبول نخواهد افتاد اما هدفم حمایت از آزادی ها و دموکراسی است.
تهران-ایرنا- آغاز روند مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری تونس پر از حاشیه های عجیب و گاه طنز خنده آور و در عین حال، دردآلود است.
تعداد نامزدهای انتخابات به عدد ۱۰۰ نزدیک شده است؛ دقیق تر ۹۸ نفر. روز جمعه هیات عالی انتخابات تونس درهای مرکز ثبت نام را بست و «عادل البرینصی» عضو این هیات بدون اتلاف وقت گفت که نام ۶۶ تن از نامزدها به علت نداشتن شرایط لازم خط خورده است.
در میان این ۹۸ نامزد، کسانی بودند که گاه موجب خنده های بلند در شبکه های اجتماعی و افکار عمومی می شدند و گاه دیگرانی را به تاسف وا می داشتند؛ برخی، حضور آنها را تجسم حق مبتنی بر قانون اساسی این کشور دانستند و کسانی هم بودند که حضورشان را پدیده ای توهین آمیز به هیبت و قد و قامت و جایگاه ریاست جمهوری دیدند؛ افرادی غالبا از طبقات فقیر و متوسط جامعه که وزن سیاسی چندانی ندارند اما خودشان باور دیگری داشتند و خیلی جدی آمده بودند تا تغییراتی بنیادین ایجاد کنند؛ برنامه هایشان هم غریب بود.
به گزارش شبکه الجزیره، «نرمین صفر» رقاصه تونسی از این دسته است که آمده بود تا حق ارث زنان را به دوسوم میراث برساند، پوشیدن لباس معروف به «لباس افغانی» را در تونس ممنوع و به جای آن لباس سنتی تونسی موسوم به «السفساری» را بر تن زنان این کشور کند.
یکی از نیروهای پلیس تونس هم به نام «فتحی الکریمی» با پوشیدن لباسی با کراواتی باز و یقه نامرتب مقابل دوربین ها آمد و مدعی شد با این تیپ پوشش می خواهد پیامی به تونسی ها بدهد. نگفت پیامش چه بود و فرصت هم نیافت زیرا کمی بعد وزارت کشور تونس اعلام کرد او را از کار برکنار کرده و تحویل کمیته تادیب داده نه به خاطر کراوات و لباسش بلکه به این دلیل که اساسا مجوز این وزارتخانه را برای نامزد شدن در انتخابات نداشت.
نامزد دیگری به نام «محمد امین العقربی» که در شمار «انقلابیون» تونس است در انتخابات نامزد شد و در فیس بوکش نوشت که آمده تا پیامی سخت به بازماندگان زین العابدین بن علی رئیس جمهور خلع شده در سال ۲۰۱۱ بدهد و بگوید که از حق مصرح خود در قانون اساسی برای کاندیداتوری دست نمی کشد.
روزنامه البیان امارات نوشت: «علیه حمدی» دیگر نامزدی است که به خبرنگاران گفت به عنوان مدیر دفتر مشاوره در انتخابات وارد شده و ادعا کرد سازمان ملل هم به او اعتماد دارد و پیشنهادهایی هم به روسای جمهور جهان و دولت ها داده تا به آنها در موفقیت برنامه ها کمک کند.
حمدی پا را از این هم فراتر گذاشت و مدعی شد: به باراک اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا و فرانسوا اولاند رئیس جمهور پیشین فرانسه برای پیروزی کمک کردم…. البته مخفیانه این کار را کردم و به ملت تونس می گویم که مرد منحصر به فردی دارید.
یک وکیل به نام «هادی المنصوری» که رئیس حزب «العداله و الرخاء» است نیز گفت که «برنامه ای جهانی» با دیپلماسی قدرتمندی دارد که قادر به «اعطای استقلال به دولت فلسطینی» است.
«نزار الشوک» هم یک قاضی است که می داند در انتخابات برنده نمی شود و می گوید: به رقابت اهمیتی نمی دهم، می دانم که مدارکم مقبول نخواهد افتاد اما هدفم حمایت از آزادی ها و دموکراسی است.
«عبدالحمید عمار» هنرمند نقاش اما خیابان خوابی است که پرونده نامزدی خود را به هیات عالی انتخابات تونس تقدیم کرد اما پیش تر با چند عکس در تشییع جنازه باجی قائد السبسی رئیس جمهور فقید تونس لنز دوربین ها را به سمت خود چرخانده بود؛ عکس هایی که او را با ریش آشفته و لباس های مندرس و پاره در مرکز پایتخت نشان می داد در حالی که می گریست و با رئیس جمهور محبوبش وداع می کرد.
جواهر جاموسی یکی از فعالان تونسی درباره گریه عمار و نامزدی او در انتخابات در فیس بوک خود نوشت: او در ۲۵ جولای ۲۰۱۹ در وداع با جنازه رئیس جمهور (السبسی) به قلب های ملت وارد شد و در ۵ آگوست ۲۰۱۹ با نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری سقوط کرد…عبدالحمید عمار هنرمند تجسمی است نه سیاستمدار؛ چه کسی او را برای نامزدی هل داد؟
در بین این نامزدها یک چوپان هم هست که «المکشط» نام دارد و برنامه اش هم دفاع از حقوق کشاورزان و فقرا است.
واقعیت این است که برخی از نامزدها می دانستند مدارک و شرایط لازم را برای ورود به رقابت انتخاباتی ندارند.
قانون اساسی تونس به هر نامزدی که سن او پایین تر از ۳۵ سال نباشد اجازه کاندیداتوری می دهد اما باید از ۱۰ نماینده پارلمان یا ۴۰ عضو شورای شهر یا دستکم ۱۰ هزار رای دهنده از ۱۰ دایره اننتخاباتی، گواهی تایید بگیرد.
یک نامزد فقط با همین شرایط روی ریل رقابت نمی افتد. او باید ضمانت مالی به ارزش ۱۰ هزار دینار تونس (تقریبا معادل ۱۵ میلیون تومان) نیز روی مدارک خود بگذارد و تقدیم هیات عالی انتخابات کند.
فاروق بوعسکر عضو هیات عالی انتخابات تونس می گوید فقط حدود ۲۵ درصد نامزدها واجد تمام این شرایط هستند و تنها ۲۷ نفر از مجموع ۹۸ نامزد تضمین مالی ۱۰ هزار دیناری داده اند.
رقابت های انتخابات ریاست جمهوری تونس هر قدر که پر از حاشیه های خنده آور و فکاهه باشد جدی و جدل انگیز هم هست. در آنسوی پرده نمایش های طنز و فکاهه های جاری بر زبان مردم کوچه و بازار که هنوز با وجود انقلاب سال ۲۰۱۱ تونس، عطش شان برای آزادی های بعد از دهه ها سرکوب و استبداد فرو ننشسته است و فارغ از اشتهای لایک و بازنشر در تایم لاین های شبکه های اجتماعی، سناریوهای رقابت در دهلیزهای سیاست جور دیگری نوشته می شوند.
تونس سرزمین احزاب متعدد و رنگین کمانی از اندیشه های مختلف سیاسی است.
روز ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹ (۲۴ شهریورماه ۱۳۹۸) تونس شاهد رقابت و تصادم بین نمایندگان این طیف های متعدد با نامزدهایی از قبیل «عبدالفتاح مورو» کاندیدای حزب اسلامگرای «النهضه»، «یوسف الشاهد» نخست وزیر کنونی از حزب لیبرال «تحیا تونس»، ژنرال «عبدالکریم الزبیدی» وزیر دفاع مستعفی، «نبیل القروی» بازرگان و موسس شبکه «نسمه» تونس و «منصف المرزوقی» رئیس جمهور اسبق، پزشک و موسس حزب سکولار «کنفرانسی برای جمهوریت» خواهد بود. روزهای جدی تر تونس در راه است.
