*براستی اتاق فکر طرّاحی استایل های به اصطلاح نوین لباس در کدام نقطه از جهان قرار دارد و توسط کدامیک از ما با ابزارآلات نوین ارتباطات دهکده جهانی در داخل کشور ، شهر ، جامعه ، … و خانواده تکثیر می گردد ؟
*براستی چرا امروزه روز هر خانواده ایرانی که شاید دارای تعدّد اعضای محترمه اُناث نیز باشد از سبد هزینه های خود برای ابتیاع یک چادر « در خور » با دلار بیست هزار تومان ، « باید » تاکید دارم « باید » بیش از 70 تا 80 دلار هزینه نماید امّا خرید یک « مانتوی شیشه ای » با قیمت ثمن بخس N دلار ؟!؟! هم سهل الوصول باشد و هم … ؟
تکلمه ؛
بر اساس امری معهود و مسبوق نانوشته همچنین با ابتناء بر عدم درج ( صفر خبر ) در « ستون حوادث » این رسانه آنهم با حجم به قریب « 12 هز ار هشتصد خبر ، گزارش و در فضا و دامنه کشوری » تا به امروز ، مدّعای بر گرفته از تعالیم شیعه ناب ابالزّهراییم ( س ) چنین است که هیچ زمانی تفکّر قلم فرسایی ام مبتنی بر پروپاگاندای رسانه ای نبوده و « Belittlement » را در هر شرایطی مُخلّ ِ فرهنگ چندین هزار ساله مام میهن با اصالتم می دانم .
بر این نکته نیز از سویدای وجود صحه می گذارم که شوربختانه تعدادی مکتب ندیده پر مدعّا تعمّداً که ( جسارتاً ) تجمیع هنرشان گتره برداری سوء از « آروغ های مشمئز کننده به اصطلاع روشنفکر مآب » می باشد ، عزم خود را جزم نموده در پروسه ای چند وجهی برآنند در مرحله ی آغازین با اشاعه ی خرده فرهنگ « خودبیگانگی » گسلی ژرف میان اجزای واژه ی « فر…………..هنگ » ایجاد ؛ در مراحل تکمیلی با « کاریکاتوریزه کردن ( برجسته نمودن ) » همچنین با تمسّک بر توهّمات ماکیاولیستی خو د ، رنسانسی غیر قابل پیش بینی در « باور » مخاطبان “ عام ” ابداع ضمن مستحیل نمودن ، آنان را به دامنه مخاطبان “ خاص و فعّالِ متکثّر اهداف شوم ” « دیپلماسی عمومیPublic diplomacy » قوام یافته بیش از نیم قرن ِدشمن ( 1965 مبلادی تاکنون ) در این سرزمین الهی رهنمون و سازمند گردانند.
در تورّق اخبار صبحگاهی امروز مطلبی با عنوان « فرهنگ شکنی با مانتوهای شیشه ای ! » توجه ام را به خود متمایل نمود که ثبت این وجیزه را به ارمغان داشت ، وجیزه ای که در طول مطلب مذکور تقریر گردید نه از باب مطوّل نمودن رقیمه و بُروز تالّمات روحی عزیزان.
عزیزان مطلب به خودی خود گویا و تنها گزگ ورود کمترین بدین مَدخل ضرب مُهر تاییدی است بر جمله ی بسیار درخشان کارشناس شرکت کننده در گفتگوی مندرج که اعلام می دارند :
کلیت رسانه امروز در خدمت نقد و فاصله گرفتن از الگوی مطلوب حجاب است. فضای جریان غالب فرهنگ و رسانه، فضای حجاب نیست. این فضا، فضای منتقد حجاب و فضای مدیریت بدن و فضای مصرف است.
به هر نحو با اعلام اعتذار از اطاله ی کلام توجه شریفتان را به مطلب ارزنده ای که امروز 18 تیرماه در روزنامه خراسان درج گردیده جلب ، با طرح یک سوال اساسی تصدیع را به فرجام می رسانم :
*براستی چرا امروزه روز هر خانواده ایرانی که شاید دارای تعدّد اعضای محترمه اُناث نیز باشد از سبد هزینه های خود برای ابتیاع یک چادر « در خور » با دلار بیست هزار تومان ، « باید » تاکید دارم « باید » بیش از 70 تا 80 دلار هزینه نماید امّا خرید یک « مانتوی شیشه ای » با قیمت ثمن بخس N دلار ؟!؟! هم سهل الوصول باشد و هم … ؟
*براستی این تغییر ذائقه نتیچه خواب زدگی ماست یا اهداف بلند مدّت و دامنه دار « دیپلماسی عمومیPublic diplomacy » دشمن و مبلّغان پوپولیست آن؟
*براستی اتاق فکر طرّاحی استایل های به اصطلاح نوین لباس در کدام نقطه از جهان قرار دارد و توسط کدامیک از ما با ابزارآلات نوین ارتباطات دهکده جهانی در داخل کشور ، شهر ، جامعه ، … و خانواده تکثیر می گردد ؟
این شما و این این مطلب « فرهنگ شکنی با مانتوهای شیشه ای ! »
جامعه شناس – مدیر مسئول رسانه کشوری ” رواپرس ”
پژوهشگر مسائل منطقه آمریکای لاتین
رضا عرب
پوشش و حجاب برای برخی به هوا بستگی دارد. هر چه هوا گرم تر می شود انگار حجاب هم برای این افراد کم رنگ تر می شود. حالا این که تفاوت هوای گرم با پوشش های نامناسب چیست و چرا گاهی حجاب با پوشش هایی همچون مانتوهای شیشه ای و حریر به ولنگاری فرهنگی تبدیل می شود، موضوعی است که بدون شک عامل یا عوامل آن را باید در بخش ها و موضوعات مختلف جست وجو کرد.
فرهنگ؟
یکی از دلایل بدحجابی و بدپوششی به طور قطع به نوع فرهنگ، باورها و خاستگاه اندیشه ای افراد مرتبط است. در این زمینه خوب است به دیدگاه های محمدتقی کرمی جامعه شناس در گفت وگو با Khamenei.ir مراجعه کنیم.آقای کرمی معتقد است:
در این امر مسائلی چون تأثیرات مخرب رسانه‌ها، تفاسیر فردی در مقوله حجاب و تغییرات در رژیم زیبایی‌شناسی جامعه دخیل است. به این دو جمله وی توجه کنید:
بعضی از رسانه‌ها تبلیغ حجاب می‌کنند
اما این به معنای این نیست که کلیت رسانه در خدمت ایده حجاب است. کلیت رسانه امروز در خدمت نقد و فاصله گرفتن از الگوی مطلوب حجاب است. فضای جریان غالب فرهنگ و رسانه، فضای حجاب نیست. این فضا، فضای منتقد حجاب و فضای مدیریت بدن و فضای مصرف است.در کنار موضوع فرهنگ و رسانه، ما یک ساختارهایی داریم که این ساختارها درواقع ساختارهای تسهیل‌کننده بدحجابی یا بی‌حجابی در ایران است؛ مثلا ساختار آموزش عالی. یک دختر از خانواده جدا می‌شود و می‌رود در یک شهر دیگر دانشجو می‌شود. از نظارت‌های خانوادگی، قومیتی و محلی فاصله می‌گیرد و می‌آید در یک فرهنگ مسلّط. در این فرهنگ مسلّط می‌بیند که باید کُدهای پوششی خود را کنار بگذارد و کُدهای پوششی جدیدی را در واقع با خودش داشته باشد. این جاست که شما می‌بینید کُدها عمدتاً کُدهای منتقد حجابند.
لباس و مانتو دلیل بدحجابی؟
شاید در این میان برخی هم معتقد باشند، علت بخشی از این ولنگاری های پوششی، نوع لباس ها و مانتوهایی است که در بازار عرضه می شود. این گروه معتقدند اگر جلوی تولید و عرضه این مانتوها گرفته شود بدپوششی و بدحجابی هم کم می شود. برای این که از کم و کیف بازار بیشتر آگاهی یابیم با این نگاه به بازار مانتو رفتیم. در بررسی هایم در حدود حداقل 10 مانتو فروشی در می یابم که بخشی از فروشگاه ها ظاهرا جلوه سازی و ایجاد جلب توجه مشتری را در عرضه و نمایاندن مانتوهایی انتخاب کرده اند که شاید از نظر اغلب جامعه جنبه ضدفرهنگی دارد، اما نمی توانم نبینم تعداد فروشگاه هایی را هم که عرضه کننده مانتوهایی مناسب، زیبا و باحجاب اند. اما :
کارکرد تبلیغات و مد طبیعتا به گونه ای است که شاید تعداد مانتوهای نامناسب بیشتر به چشم می آید.
مسئولیت 20 دستگاه و نهاد ؟ !
با بررسی هایم در بازار مانتو سوالاتی برایم مطرح می شود که باید به سراغ کارشناس و مسئول این بخش بروم. رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک مشهد قطعا می تواند پاسخ گوی پرسش هایم باشد. جواد مفیدی که سال هاست تجربه این بازار را دارد، معتقد است، همچنان که در موضوع عفاف و حجاب حدود 20 دستگاه و نهاد دخیل اند، برای آسیب یابی این موضوع هم باید به سراغ عوامل مختلف رفت.
تقاضا هست پس عرضه می شود ؟ !
او می گوید: قطعا عرضه محصولات و پوشاک ضدفرهنگی مورد تایید اتحادیه نیست و ما بارها این موضوع را از طریق اخطار و تذکر به واحدهای مدنظر پیگیری کرده ایم اما باید بپذیریم که عرضه هر نوع تولید و محصول مبتنی بر تقاضاست. طبیعتا اگر از سوی جامعه تقاضای این نوع پوشاک نباشد تولیدکننده و فروشنده هم آن را عرضه نمی کند،
متاسفانه هم اکنون این نوع مانتوها که پوشش مناسب ندارد مشتری و مصرف کننده دارد.
آقای مفیدی نیز همچون بسیاری، موضوع حجاب و عفاف را مسئله ای فرهنگی و چند بعدی می داند و تاکید می کند که :
گاهی دیده می شوند افرادی که مانتوهایشان دکمه هم دارد اما دکمه ها را باز می گذارند. درواقع این نشان می دهد که موضوع را تنها نمی توان در لباس خلاصه کرد بنابراین عمده چالش در این موضوع، فرهنگی و مرتبط با خاستگاه فکری افراد و خانواده هاست. ضمن این که همین حالا هم مانتوهای مناسب در بازار عرضه می شود اما تقاضا آن طور که باید نیست.
از آقای مفیدی می پرسم به نظر شما هم اکنون چند درصد فروشگاه های مانتو در این شهر محصولات شان نامناسب و ضد فرهنگی است که پاسخ می دهد:
ما تاکنون این گونه رصد نکرده ایم که به درصد مشخصی رسیده باشیم اما به گمانم حدود 50درصد فروشگاه ها این گونه اند یعنی محصولاتی را عرضه می کنند که از نظر ما مناسب نیست. برخی از آن ها هم حرفشان این است، که برای ما فقط فروش مهم است و این که جنس به پول تبدیل شود.
طراح و تولیدکننده باید حمایت شود
مفیدی به ضرورت حمایت از تولیدکننده هم اشاره می کند ومی گوید :
ما اگر می خواهیم مدل های زیبا و اسلامی گسترش یابد باید از طراح و تولید کننده این محصولات حمایت کنیم، اما الان چنین حمایت هایی وجود ندارد و تقریبا کمتر مجموعه یا نهادی است که در این زمینه هزینه می کند.
