به گزارش خبرنگار آستان نیوز از فارس؛ حالا بعد از گذشت بیش از 40 سال از انقلاب اسلامی این رسالت همچنان ادامه دارد و عکاسان حرفه ای هنر خود را با ایمان و توسل به ائمه اهل بیت(ع) ممزوج کرده و عکس هایی را به ثبت رسانده اند که ذهن و قلب و روح مخاطب را به تسخیر در آورده است.
امیر قیومی خادمیار رضوی خبر و رسانه استان فارس، عکاس آزاد خبرگزاری ایرنا و رسانه محلی میلاد لارستان فارس است که هنر عکاسی را به صورت تجربی از سال 1385 و به صورت علمی از سال 1391 آغاز کرده و نخستین عکس هایش را از مجالس امام حسین(ع) گرفته توانست در جشنواره های آیینی مختلف حائز رتبه های برتر شود. او که از سال 97 مفتخر به کسوت خادمیاری شده است از خاطرات این ایام برایمان می گوید. 28 مرداد مصادف با روز جهانی عکاسی بهانه شد تا به سراغ این خامیار هنرمند برویم و پای صحبت های او بنشینیم.
چه شد که خادم امام رضا(ع) شدید؟
هر کس در هر سن و سالی، با کوچکترین کار و خدمتی می تواند خادم امام رضا(ع) شود و عنوان خادمیاری را کسب کند؛ این موضوع با نیت انسان در ارتباط است. باید دل را به امام متصل کرد و از ایشان مدد گرفت تا بتوانی لحظاتی را ثبت کنی که به دل همه بشیند. زیارت حرم امام رضا(ع) و افتخار خادمی ایشان، بالاترین هدیه از جانب ایشان برای بنده است و اگر روزی محضر امام رضا(ع) مشرف شدم، مجموعه عکس «الحسین یجمعنا» را که طی دو سال 94 و 96 در ستون 1 مسیر نجف به کربلا و در اربعین حسینی ثبت کردم خدمت ایشان تقدیم کنم. اما آرزوی بزرگ من، شهادت با دوربین عکاسی است که ان شا الله به مدد اهل بیت(ع)، برایم امکان پذیر می شود تا آن زمان، دوست دارم در حرم ائمه(ع) و مراسم تشییع شهدای مدافع حرم عکاسی کنم.
تاکنون تجربه خدمت در حرم امام رضا(ع) را داشته اید؟
خیر. اما خاطره ای دارم که برایم ماندگار شده است. در زمان اوج محدودیت های ناشی از شیوع کرونا، همراه با خادمیاران رضوی در مراسم تجلیل از پرسنل بیمارستان امام رضا(ع) شهرستان لار برای عکاسی به این بیمارستان رفته بودیم و آنجا بود که احساس کردم مثل خادمان حرم حضرت، در حال خدمت کردن هستم. پس از چند روز صفحه رادیو voa، یک عکس از این گزارش را از سایت ایرنا برداشته و علیه خادمیاران و امام رضا(ع) مطلب نوشته بود و به تبع کامنت های ناسزایی نیز زیر این پست گذاشته شد. اینجا جواب خادمی را گرفتم که وقتی دشمن علیه ما کار می کند، یعنی در مسیر راستین رسانه ای حرکت کرده ایم.
دیدگاهتان نسبت به عکاسی آیینی چیست؟
از دیدگاه من این کار موجب رزق عکاسی می شود. رزق عکاسی، چیزی است که خدا در مسیر ما قرار می دهد تا ثبتش کنیم. از طرفی عکاسی آیینی را نباید به عنوان کار مستند محض، راه کسب درآمد و یا کسب مقام در جشنواره ها در نظر گرفت. عکاس آیینی، اول باید مقید به انجام دستور خداوند باشد و بعد عکاسی کند. قبل از اینکه عکسی ارزشی بگیریم، باید دیدگاه ارزشی داشته باشیم تا خدا به کار ما برکت بدهد.
چه پیشنهادی برای تازه کارانی که علاقمند به رشته عکاسی هستند و می خواهند قدم در این بگذارند دارید.
قدم اول برای عکاسانی که می خواهند وارد این عرصه شوند، توکل به خدا و مدد از اهل بیت(ع) و بعد افزایش آگاهی عکاسانه با شرکت در کلاس ها و پیشرفت در علم عکاسی است. سعی کنند علاوه بر تک عکس، مجموعه عکس را هم مورد توجه قرار دهند تا همه زوایای یک رویداد نشان داده شود و به عنوان مستند برای آیندگان به یادگار بماند.
علاوه بر آن باید با مطالعه کتاب ها و مقاله های مختلف، از لحاظ علمی کاملا به روز باشیم تا زمان مواجهه با سوژه، بتوانیم به خوبی وظیفه خود را انجام دهیم و عکسی عالی ثبت کنیم.
