شنبه 01 اردیبهشت 1403 - Saturday 20 April 2024

” وقف – نذر ” رسانه رضوی علیه آلاف التحیه و الثناء ( رواپرس ) / سفر از مرند به مشهد، برای وقف تمام پس‌انداز زندگی

” وقف – نذر ” رسانه رضوی علیه آلاف التحیه و الثناء ( رواپرس ) / سفر از مرند به مشهد، برای وقف تمام پس‌انداز زندگی

آدم عشق و ارادت بعضي از هم‌وطنان به امام رضا(ع) را که مي‌بيند، بدجور رشک می‌برد و به حالشان غبطه می‌خورد. هم‌وطنانی که ارادت و دلبستگي شان سقف ندارد، ساحل ندارد و يک درياي بی‌انتهاست، مثل ارادت بانو محمود زاده که باوجود نيازمندي شديد، همه دارايي و پس انداز عمرش را نثار آستان قدس رضوي کرده است.

کبري محمودزاده، اهل شهرستان مرند است؛ مرند آذربايجان شرقي؛ حدود 1600 کيلومتر دورتر از مشهد و آستان ملکوتي امام هشتم. بانوي مرندي، اين مسير طولاني را طي کرده و خود را به مشهد رسانده تا اوج دلدادگی‌اش را به امام رضا(ع) نشان دهد؛ آن‌هم نه فقط با يک زيارت، که با اهداي همه پس انداز عمرش که با قناعت به دست آورده است؛ با اهداي 137 گرم طلا که چيزي حدود 200 ميليون تومان مي‌شود.

بخشش اين مقدار طلا شايد براي آن‌هایی که پولشان از پارو بالا مي‌رود، رقمي نباشد، اما براي محمودزاده که همسرش سال‌ها پيش فوت شده و نه بيمه و درآمدي دارد و نه فرزندي که تکیه‌گاهش باشد و تنها از راه قرائت و آموزش مکتب‌خانه‌ای قران روزگار می‌گذراند و امرار معاش می‌کند،  قطعاً پول زيادي است. با اين همه او اين پول زياد را که در قالب يک گردنبند و دستبند مزين به سکه است، با ميل و رغبت تمام به موزه آستان قدس رضوي هديه کرده و اکنون در گنجينه سکه اين موزه در ويتريني به نمايش گذاشته شده است.

بانو محمودزاده به ما مي‌گويد که اين گردنبند طلا که حاصل قناعت و پس انداز در طول زندگی‌اش بوده را با جان و دل به آقا هديه کرده تا بلکه امام هم از روي لطف و رحمت به او نظري بيندازد.

براي آن‌ها که دل دريايي دارند و دستي سخاوتمند و نظري بلند، بخشش‌هاي بزرگ هم کوچک ديده انگاشته مي‌شود، مثل بخشش کبري محمودزاده که با بغضي که در گلويش نشسته می‌گوید: «اين کمترین کاری بود که برای جلب رضایت امام رضا(ع) انجام دادم و اگر سرمايه بيشتري داشتم آن را هم با کمال ميل تقديم می‌کردم، چون هرچه دارم از فضل و کرم حضرت رضاست که معدن جود و سخاست.»

البته همانند اين بانوي واقف در کشور عزيزمان کم نداريم؛ واقفاني که بسياري از آن‌ها گمنام هستند و ردي از نام و نشاني خود برجاي نمی‌گذارند.

وقف؛ سنت حسنه‌ای است که از روزگاران دیرین، میان مردمان این سرزمین وجود داشته و همچنان جاري و ساري است. جالب اينکه برخلاف گمان بسياري که تصور می‌کنند واقفان در زمره افراد مرفه جامعه هستند، بسياري از آن‌ها تنها سرمايه و داشته مادی خود را برای رضای حضرت دوست وقف آستان مقدس رضوی کرده‌ و می‌کنند.

انتهای پیام

مطالب مرتبط

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *