آزمون کنکور سراسری سال جاری با شرکت بیش از یک میلیون داوطلب برگزار گردید ، به طور طبیعی شنیدن این خبر نشان از درگیر بودن بیش از یک
میلیون خانوار ایرانی با این موضوع دارد که نگرانی ، استرس و اضطراب نیز روی دیگر آن است ؛ تشویشی که به طور قطع در آن ایّام به جامعه نیز تسرّی
می یابد.
در بین گروه های آموزشی گروه علوم تجربی با بیش ازششصد هزار داوطلب بیشترین سهم را در این رقابت نابرابر داراست که جملگی اشان سودای پزشک
شدن را در سر می پرورانند.
این روزها با اعلام نتایج اولیه تنور مشاوره و انتخاب رشته ها حسابی داغ می باشد ، بررسی های گذشته مبیّن این حقیقت است که اغلب این انتخاب
رشته ها بدور از آگاهی ، نیاز کشور ، علاقه و توانایی داوطلب انجام می گیرد که در واقع موجبات به هدر رفتن سرمایه های ملی را فراهم می آورد .
بررسی اِجمالی نتایج اولیه آزمون سراسری سال جاری نشان می دهد که با گذشت هر سال سهم ” مرفّهین جامعه “ درکسب رتبه های برتر نسبت به طبقات
” کم درآمد و آسیب پذیر “افزایش می یابد به گونه ای که در آزمون سال جاری ( کنکور 98 ) هیچکدام از رتبه های برتر از مدارس عادی نبودند و تمامی رتبه
های برتر به مدارس خاص تعلق داشته که از آموزش های خاص برخوردار می باشند.
اوّلین ایرادی که می توان به برگزاری این شیوه از کنکور گرفت این است که چنین آزمونی اثرات تخریبی جبران ناپذیری در شیوه آموزش مدارس دارد و با
توجه به اینکه امکانات آموزشی در تمام نقاط کشور یکسان توزیع نشده است ،اکثر قبولی ها در رشته های درآمد زا نظیر پزشکی ، دندانپزشکی برخی از
مهندسی هاو… ، را داوطلبان پایتخت نشین ، مراکز استان ها و شهرهای دارای امکانات آموزشی مناسب تشکیل داده ، همچنین تفکیک مدارس کشور
به مدارس سمپاد ، نمونه دولتی، شاهد، غیر انتفاعی و عادی خود دلیلی برای توزیع غیر یکسان امکانات وبی عدالتی در آموزش عمومی داوطلبان می باشد .
با اینگونه دسته بندی ها معلمان خاص و امکانات خاص در اختیار دانش آموزان خاص بوده و با شرایط نابرابر به آنها آموزش داده می شود ، ایکاش و
هزاران بار ایکاش ثمرات این آموزش گزینشی روزی و روزگاری بطور کامل بصورت مستقیم عاید مردم کشورمان گردد .
متاسفانه و بر اساس آمار مستدل مراجع ذیصلاح همین نفرات خاصی که در شرایط خاص توسط اساتید خاص آموزش دیده اند که اصطلاحاً از آنان با عنوان
نخبگان علمی یاد می شود پس از طی مسیر طولی پروسه آموزش منتهی به فارغ التحصیلی به غلط یا درست احصاء آرزوهای خویش را در جغرافیاهای
دیگر جستجو و بنا به هر دلیل ممکنه موجه و غیر آن ، بار سفر بسته و باز هم وطنان عزیزمان بصورت مستقیم از ثمرات علمی اشان منتفع نخواهد شد و
به عبارتی « دست ما کوتاه و خرما بر نخیل » .
ظفرقندی رئیس کل سازمان نظام پزشکی در مصاحبه ای با ایسنا مدّعی ست مهاجرت پزشکان در سال به خارج از کشور در حوزه عمومی400 نفر و حوزه
تخصصی بین ۳۰۰ تا ۳۵۰ نفر می باشد، جالب تر آنکه به استناد گفته های ایشان جهت تربیت هردانشجوی پزشکی از ابتدا تا انتها دولت رقمی معادل
800 میلیون و یک میلیارد تومان هزینه می نماید ؛ با یک حساب سرانگشتی از مجموع تقریبی مهاجرت 700 نفر ازفارغ التحصیلان پزشک در سال به خارج
از کشور همچنین حاصل ضرب یک میلیارد تومان هزینه کرد بعمل آمده بابت تجهیز علمی هر دانشجو پزشکی ؛ مشخص است رقم تقریبی 700 میلیارد
تومان در سال از کشور خارج می شود .
از دیگر ایرادات وارده بر نظام آموزشی کشور ناکارآمد بودن کتاب های درسی و عدم تطابق سوالات کنکور با مطالب موجود در کتاب های درسی است.
متاسفانه دانش آموزِ متّکی بر داده های کتاب درسی قادر به پاسخگویی تمامی سوالات کنکور نبوده و استفاده از کتاب های کمک آموزشی و بهره مندی
از کلاس های کنکور خارج از مدرسه و فوق برنامه برایش اجتناب ناپذیر ؛ بالطبع ورود در چنین عرصه ای باز هم تکرار می کنم فقط مختص دانش آموزان
خاص است که قادر به پرداخت هزینه های تحمیلی بوده و سایرین اعم از استعداد های سرشار تهی از « ریال » و دانش آموزان آسیب پذیر از منظر ِ
اقتصادی نظاره گر اوج گیری و « بالانشینی » به حق یا نا حق قسم اوّل می باشند.
در کل می توان نتیجه گرفت برگزاری کنکور در این شرایط، سیستم آموزشی کشور را تحت تاثیر قرار داده است .
پر واضح است دانش آموزان به جای آنکه تمام تلاش خود را معطوف آموختن و بکارگیری معلومات حاصله در صنعت و زندگی باشند، کوتاهترین راه
تضمینی پذیرفته شدن در کنکور و متعاقباً تحصیل در دانشگاه در مقاطع مختلف را در استفاده از نکات و جزوات رایج جستجو می نمایند .
بدیهی است که تمسک و استمرار این ” شیوه آموزشی ناپایدار ” توسط دانش آموزان برای شرکت و پذیرفته شدن در کنکور همچنین توسط دانشجویان در
زمان تحصیل در مقاطع مختلف داروی درمان هیچ دردی از جامعه نبوده ، بلکه به جهت عدم برخورداری آنان از توانایی مناسب در مواجهه با مشکلات و
مرتفع نمودن موانع ، نه تنها با سرخوردگی شدید روبرو بلکه شخصیت فردی ، علمی و اجتماعی اشان خدشه دار می گردد.
اینجاست دانشجویی که با توسل به تحفّظ نکات و جزوات از کنکور گذر کرده ، در مقاطع بالاتر در دانشگاه در زمینه پژوهش که چه عرض کنم در قبال تهیه و
تدوین یک مقاله ، پروپزوال و یا پایان نامه اظهار عجز نموده ؛ ناگزیر « ضمن همرنگ شدن با جماعت » به ” سرقت علمی ” تن داده و با پرداخت بهایی گزاف
بازار دغل کاران مکر اندیش را گرما بخشیده است روزی با شرکت در کلاس های کنکور فاقد کیفیت و روزی با خرید چه می دانم فی المثل پروپزال یا پایان نامه .
شایسته است مسئولین امر با تشکیل کارگروه های مناسب و با بکار گیری از افراد زبده و کاربلد به دنبال راه حلی باشند تا جامعه را از این ناهنجاری
اجتماعی بوجود آمده نجات داده به دنبال برقراری عدالت آموزشی که شایسته نظام اسلامی است در سطح کشور باشند. در این صورت است که همه ی
اقشار جامعه می توانند از امکانات آموزشی کشور مطابق قانون اساسی استفاده کنند و شعار ایران برای همه ی ایرانیان تحقق یافته و خوانش این شعر
نامیمون و نازیبای « توانا بود هر که دارا بود » با همان وزن ، گویش و آهنگ زیبا و اصیل « توانا بود هر که دانا بود » گوش نواز گردد ، به امید آنروز .
کارشناس ارشد شیمی
مدرّس اسبق مراکز آموزش عالی
دبیر دبیرستان های شهرستان پاکدشت
جعفر پازوکی
