پنجشنبه 06 اردیبهشت 1403 - Thursday 25 April 2024

ما فقط هوادار نیستیم ما یک خانواده‌ایم!/ «تا پای جان برای ایران» فقط شعار نیست!

ما فقط هوادار نیستیم ما یک خانواده‌ایم!/ «تا پای جان برای ایران» فقط شعار نیست!

ما هوادار نیستیم ما یک خانواده‌ایم. خانواده‌ای که حالا ۲۵ نفر از پسرانش در جام‌جهانی فوتبال هنرنمایی می‌کنند.ما یک خانواده‌ایم که با همه سختی‌ها و پستی و بلندی‌هایش. با همه قهرها و آشتی‌هایش، با همه غم‌ها و شادی‌هایش کنار هم ایستاده‌ایم. ما خانواده‌ ایرانیم.

 

 

 

 

 

 

ما هوادار نیستیم ما یک خانواده‌ایم. خانواده‌ای که حالا ۲۵ نفر از پسرانش در جام‌جهانی فوتبال هنرنمایی می‌کنند. اگر خانواده نبودیم که پای این همه ایرانی به سکوهای ورزشگاه قطر باز نمی‌شد. اگر خانواده نبودیم که چشم هزاران نفرمان به پای بازیکنان تیم‌ملی‌مان در جام‌جهانی دوخته نمی‌شد. اگر خانواده نبودیم که دل‌های‌مان بی‌تاب لحظه لحظه آن ۹۰ دقیقه‌ای نبود که ملی‌پوشان‌ ایران در مستطیل سبز می‌جنگند.
ما یک خانواده‌ایم که با همه سختی‌ها و پستی و بلندی‌هایش. با همه قهرها و آشتی‌هایش، با همه غم‌ها و شادی‌هایش کنار هم ایستاده‌ایم. ما خانواده‌ ایرانیم. باهم و کنارهم ایستاده‌ایم و افتخارمان سربلندی ایران است و بالا رفتن‌ پرچمش. حالا فرقی ندارد این پرچم به دست کدام عضو بالا برود مهم آن است اقتدار و احترام این خانواده همیشه پابرجا باشد. حالا این خانواده یک قلب شده و پا به پای تیم ملی فوتبال می‌تپد تا نام ایران را به افتخارات جدیدی گره بزنیم. اما این خانواده در همین اولین بازی‌اش در جام‌جهانی چند قاب ماندگار دارد که باید دید.

تا پای جان برای ایران فقط شعار نیست! 

تیم‌ملی‌ایران با شعار «تا پای جان برای ایران» راهی جام‌جهانی 2022 قطر شدند تا دوباره خاطره‌سازی کنند و نام ایران را پرآوازه. گرچه دقایق اول بازی اول ایران در جام‌جهانی تصویرهای تلخی از مصدومیت دروازه‌بان ایران را به جای گذاشت اما نشان داد تا پای جان برای ایران فقط یک شعار ساده نیست بلکه آرمان و سرلوحه تک تک ملی‌پوشان ایران است. علی‌‍رضا بیرانوند ملی‌پوش تیم‌مان با اینکه مصدومیتش شدید بود اما هنوز ایستاده بود تا سنگر ایران را حفظ کند. صورت و لباس خونی‌اش و ورم بینی‌اش ما خانواده ایران را دل نگران او کرده بود . اما او با آن درد شدیدی که حتی از پس قاب تلویزیون هم معلوم بود حاضر نشد سنگر ایران را خالی کند. بلند شد لباس‌خونی‌‍اش را عوض کرد و به همه گفت که می‌ماند و می‌ایستد در قلب دروازه  تا هیچ توپی راهش به دروازه ایران باز نشود. شاید هنوز درست چشم‌هایش از شدت درد باز نشده بود شاید هنوز درست نمی‌توانست روی پاهایش بایستد اما غیرتش اجازه نمی‌داد بچه‌های تیم‌ملی را تنها بگذارد. اما چند دقیقه بعد آنجا که دیگر نتوانست پاسدار خوبی برای چارچوب دروازه‌اش باشد رفت و سنگر ایران را به حسین حسینی سپرد. آقای بیرو! ما هیچ‌وقت عکس صورت خونی‌ات را یادمان نمی‌رود. آقای بیرو گرچه نبودی و مثل همیشه هنرنمایی نکردی اما تصویر غیرت و مردانگی‌‍ات قاب می‌شود و کنار افتخارات دیگری که برای ایران‌مان رقم زدی می‌نشیند. شاید جایی کنار عکس خوشحالی‌ات بعد از گرفتن پنالتی کریستین رونالدو! تو «تا پای جان برای ایران» را به رخ همه کشیدی حالا ما یک‌دل و یک صدا برای سلامتی‌ات دعا خواهیم کرد! 

مثل همیشه باغیرت بازی کنید شکست فدای سرتان!

رفتن بیرانوند با آن وضعیت آنقدر برای همه ما تلخ بود که حتی ملی‌پوشان هم تمرکزشان را از دست داده بودند. اما بعد از رفتن دروازه‌بان ایران  شاید یکی از قاب‌های قشنگ بازی ایران و انگلیس تصویر ملی‌پوشان‌مان کنار هم بود که به هم انگیزه و انرژی می‌دادند. بعد از هر گل که راهی دروازه ایران می‌شدند روی شانه هم می‌زدند که تمرکز اگر کنیم حریف، حریف سختی نیست! اما ما که می‌دانیم تیمی که مقابلش بازی کردید یکی از مدعیان قهرمانی جام‌جهانی است. تیمی است که با بازیکنان نامدارش عنوان گران‌ترین تیم‌‌جام جهانی را به خود کسب کرده و تیمی که مقابلش ایستادید در مرحله گروهی مسابقات انتخابی اروپا برای جام جهانی 2022 فقط سه بار دروازه‌اش باز شده. ما همیشه از شما پیروزی نمی‌خواهیم. مثل همیشه با غیرت بازی کنید شکست فدای سرتان! 

به مادر طارمی بگویید دعایش مستجاب شد!

اما قشنگ‌ترین قاب این مسابقه نیمه دوم رقم خورد. وقتی علی قلی‌زاده توپ را در محوطه جریمه به طارمی رساند و مهدی طارمی با پای چپ آن را مهمان دروازه انگلیس کرد. گل زیرطاق مهدی طارمی به انگلیس دقیقه 65 بازی را مهمان یک عکس قشنگ کرد. مهمان یک عکس از جنس ایران. شاید این گل مهدی طارمی بعضی‌‍ از ما را به یاد حرف‌های مادر او انداخت که گفته بود دلم می‌خواهد مهدی موقعیت‌هایی را که به دست می‌آورد گل بزند خصوصاً به آمریکا و انگلیس.دلم می‌خواهد برای ادای احترام به شهدا، آن را به شهدای شاهچراغ تقدیم کند. مادر آقا مهدی پسرتان اولین موقعیتش را تبدیل به گل کرد. خیالتان راحت باشد. دعایتان مستجاب شد! 

وقت برای درخشش هست؛ ما منتظریم! 

نیمه دوم اما قاب‌های ماندگار تری داشت برای ثبت در تاریخ ایران. در نهمین دقیقه از وقت‌های تلف شده بودیم که سردار آزمون یک موقعیت تک به تک به دست آورد و دوباره ضربان قلب همه ما بالا رفت و از جا کنده شدیم تا سرنوشت این توپ را ببینیم. اما ضربه او با برخورد به دست پیکفورد به تیر دروازه انگلیس برخورد کرد و ضربه سردار به سرانجام نرسید. خیال نداریم همه توپ‌‍ها راهی دروازه شود آقای سردار. همین که به عنوان یک عضو از خانواده ایران  رو به جلو به سمت دروازه انگلیس یورش بردید و موقعیت خطرناکی را ایجاد کردید دل ایران و ایرانی به شما گرم شد. وقت برای درخشش هست ما قرار است بشینیم و درخشش شما و بازیکنان تیم ملی را در مسابقات دیگر جام به تماشا بنشینیم! حسرت موقعیت از دست رفته‌تان را نخوردید!

غیرت‌تان هزار پیروزی است برای ما! 

سه دقیقه بعد از ضربه بی‌سرانجام سردار آزمون، ضربه کاشته و سانتر حاج صفی گره خورد به مهار ناجوانمردانه  پورعلی گنجی توسط بازیکنان انگلیس! بازیکنان با غیرت تیم‌مان هر طور که بود داور را مجاب کردند صحنه را بازبینی کند و در نهایت دل خانواده ایران با اعلام ضربه پنالتی شاد شد. همان‌جا بود که از جنگندگی بازیکنان حتی در ثانیه‌های آخر وقت‌های اضافه احساس غرور کردیم و با خودمان گفتیم ما زنده‌ایم ما می‌جنگیم و ادامه می‌دهیم. ما هوادار ایرانیم! مهدی طارمی که پشت توپ قرار گرفت نفس یک ایران میان سینه حبس شد و چند لحظه بعد فریاد خوشحالی‌مان از گل او در دنیا پیچید. مهم نیست که سوت پایان بازی زده شد. مهم نیست که ایران با اختلاف 4 گل شکست خورد. برای ما خانواده ایران جنگندگی بازیکنان تیم ملی  و دو گلی که به نام ایران ثبت شد. به اندازه پیروزی ارزش داشت. حالا در تاریخ فوتبال هر وقت این بازی را به یاد آوردیم این قاب‌های ماندگار از شما را هم یادمان خواهد آمد. ما یک خانواده‌ایم خانواده همیشه پشت هم هستند. چه شکست بخورید چه پیروز شوید ما هوادارتان می‌مانیم!

پایان پیام/

مطالب مرتبط

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *