در قبرستان بقیع و سایر اماکن متبرکه حجاز قبل از تخریب، روی قبور ائمه و بزرگان اسلام گنبدها و بناهایی قرار داشت که همگی به دلیل عقیده‌ای افراطی و بدون پایه و اساس ویران شد. قبرستان بقیع علاوه بر محل دفن چهار تن از امامان معصوم، آرامگاه بسیاری از صحابه و تابعین نیز می‌باشد. خادمیار حامد شجاعی باغینی؛ مسئول کانون خادمان رسانه ای امام رضا (ع) استان کرمان با زبان قلم تلاش می‌کند به مناسبت سالروز تخریب قبور ائمه بقیع علیهم‌السلام و سند مظلوميت هميشگی شيعه را اندکی نمایان سازد. روضه غم‌بار این روز تلخ و غم‌انگیز را از زبان قلم او می‌خوانیم.
بغض غربت
انگار این بار باید روضه را به نام «خاک مطهر» بخوانیم؛ خاک مطهر بقیع که برای شیعیان محترم است و این خاک، گنجینه‌دار فریادی است که قرن‌ها، بغض غربت آن در سینه ما محبوس مانده است. سکوت غم‌بار دیوارهای سیاه شهر تا بلندای آسمان خودنمایی و غم حسرت در جفای به حبیب از کوچه‌های بنی‌هاشم گذر می‌کند تا خود را به خیل جمعیت برساند.
خاک مطهر
صدای ناله و شیون از دوردست‌ها به گوش می‌رسد. نمی‌دانست که چه حادثه تلخ و دهشتناکی در تاریخ ثبت خواهد شد. آسمان خدا از گرد و غبار، رنگ سیاه به خود گرفته بود. از گرد جفای زمانه به محبوب خدا؛ همه حیرت‌زده و مویه‌کنان از پس این حادثه تلخ، باران اشک بر سر و صورت جاری می‌کنند و انگار این بار باید روضه را به نام «خاک مطهر» بخوانیم؛ خاک مطهر بقیع که برای ما شیعیان محترم است و این خاک، گنجینه‌دار فریادی است که قرن‌ها، بغض غربت آن در سینه ما محبوس مانده است.
مزار ناشناس
چه زیبا بر قلم سید شهیدان اهل قلم، سید مرتضی آوینی این جملات نقش بسته است که «ای تربت مطهر! ای آن‌که بر تربت تو، جای جای، نشانه پای حبیب ما و اثر اشک‌های غریبانه او باقی است. ای هم‌نوای مولا مهدی! ای کاش ما به جای خاک تو بودیم و هنگامی که آن یار غایب از نظر به زیارت قبور می‌آمد بر پای او بوسه می‌زدیم. گفتی که هر جا دلتان شکست، قبر من آنجاست. سال‌هاست که من مزار ناشناس تو را در شکسته‌های دلم پنهان کرده‌ام تا مبادا پای غریبه‌ای خلوت محبت ما را بر هم زند و تیر نگاه نامحرمی از ملاقات‌های شبانه‌مان باخبر شود.خواستم بر مزارت گل بوته‌های اشک بکارم اما استخوان در گلو، راه را بر بغض بست و خار در چشم، راه را بر گریستن.»
سیل‌باران
هشتم شوال با ثبت حدیث غربت شیعه در تقویم تاریخ، واقعه تلخ تخریب حرم اهل بیت علیهم‌السلام در بقیع به دست فرقه وهابیت را روایت می‌کند. فانوس هدایت کشتی‌نشینان شیعه در عالم را که می‌خواستند با تخریب گنبد و بارگاه اهل بیت خاموش نمایند اما با انوار قدسی حضرات معصومین این مشعل تا این لحظه پر فروغ‌ترا ز گذشته مسیر هدایت را برای بشریت روشن و هموار ساخته است. تجلی انواراین مشعل هدایت در حدیث «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة» در پیاده‌روی عظیم اربعین حسینی نمایانگر می‌شود. آن هنگام که شیعیان عالم با شعار حب‌الحسین یجمعنا قدم در وادی طوی می‌گذارند و به مصداق آیه فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ کفش‌های خود را از پای در می‌آورند و به شوق بیعت با امام زمان خویش با سیل باران اشک، دل‌ها را تطهیر کرده و از باب‌القبله به محضر حضرت اباعبدالله عرض ادب می‌کنند.
پناه امن
و نتیجه تکریم اربعین، رویش لاله‌های مدافع حرم در سوریه و مکتب حاج قاسم سلیمانی است! این چلچراغ هیچ‌گاه خاموش نخواهد شد و راه ادامه خواهد داشت. پناه امن حضرت علی‌بن موسی‌الرضا(ع) تنها مأمن دلسوختگان است و موجب آرامش شیعیان مظلومی که از عمق جان در این روز به یاد سنگ‌چين‌های نمايان بقیعی است كه زائر آن اجازه زيارت ندارد و بايد به دل گريه كند.
انتهای پیام
