جمعه 10 فروردین 1403 - Friday 29 March 2024

( دلنوشته مدیر مسئول رسانه کشوری ” رواپرس ” ) یاران را چه شد ؟ / مسئولان ارشد شهرستان پاکدشت که از ارسال یک پیام تسلیت هم به مناسبت ارتحال جانباز 45 درصد « حاج ناصر پازوکی » دریغ فرمودند چه پاسخی دارند ؟

( دلنوشته مدیر مسئول رسانه کشوری ” رواپرس ” ) یاران را چه شد ؟ / مسئولان ارشد شهرستان پاکدشت که از ارسال یک پیام تسلیت هم به مناسبت ارتحال جانباز 45 درصد « حاج ناصر پازوکی » دریغ فرمودند چه پاسخی دارند ؟

 

*حاج ناصر عزیز دیگر دردهای گاه و بیگاه و شبانه آزارت نمی دهد راحت بخواب . 

 

 

 

 

 

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

 الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ ( آیات 20 سوره مبارکه توبه ) 

 إِنَّ الَّذينَ آمَنوا وَالَّذينَ هاجَروا وَجاهَدوا في سَبيلِ اللَّهِ أُولٰئِكَ يَرجونَ رَحمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ ( آیه ی 218 سوره ی مبارکه بقره ) 

 مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبديلًا ( آیه ی 23 سوره ی احزاب )

الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ( 2 – 156 )

 

 

 

با خودت مرا ببر ، خسته ام از این کویر … ( قیصر الشّعراء قیصر امین پور )

 

در هیاهو مرگ ریزان کرونا ، گذار سخت معیشت و هزاران البتّه سیاست زدگی بسیار مُفرط در شهرستان پاکدشت ، برادر بسیجی جانباز 45 درصد از تبار مردان مرد بی ادّعا در شرایطی که میهمان سی و چهار ساله و یادگاری از جنس سُرب و فشنگ غنّاثه از دوران آتش و خون دفاع مقدّس را در فرق مبارکش جای داده بود جان به جان آفرین تسلیم و در آسمان برین همنشین برادر والا مقام خویش شهید « محمود پازوکی » گردید.

رجاء واثق دارم که اطاله ی کلام رابطه ی معکوس با جذب مخاطب داشته بنابراین بدون فوت وقت از مخاطبان فرهیخته استدعا دارم  ضمن دعوت جهت بازدید از فیلم زنده به گور کردن  « بهترین های غیر قابل تکرار این مرز و بوم ، شهدای غواّص » از فرهیختگان تقاضا دارم گعده ی کوتاهم را تاب آورده با استعانت از کلام قدسی فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ( سوره ی غاشیه )  اشعار دارم :

 

 

 

 

حاج ناصر پازوکی برای دوّمین بار در اواسط سال 1365 در جبهه های حق بر علیه باطل بر اثر اصابت تیر مستقیم غنّاثه بر فرق مبارکش به شدّت مجروح و علیرغم تحمّل بیش از سی و چهار سال مشقّت فراوان کمتر از پنج روز پیش به سوی دیار باقی عزیمت ، منسوبان ، همرزمان و بسیجیان پایگاه شهید « محمود پازوکی » که روزگاری فرماندهی این عزیزان را عهده دار بود به سوگ نشاند.

صرف نظر از اینکه ارتحال ملکوتی وی متاثّر از تبعات وضعیت جانبازی او حادث گردیده باشد و یا با ابتناء بر مدارک مستدل و مستند پزشکی زمان وقوع فوت شرایط به گونه ای دیگر تفسیر گردد ( که در این حالت این مجموعه به هیچ عنوان خود را محقّ اظهار نظر ندانسته و بر اساس قانون و شرع نسبت به آن تمکین خواهیم نمود ) رسانه کشوری ” رواپرس ” در جایگاه رسانه ای که آرامش امروز این مرز و بوم اهورایی را مدیون جان فشانی های «« ناصرها » دانسته و از توسل به پروپاگاندا که و عواید کذایی آن همچون داشتن « تِرند » ، « وایرال » و تعدّد فالوئر  استنکاف می ورزد با طرح چند سوال درصدد یافتن پاسخ های در خور می باشد :

1) بعضا دوستان در مواجه با خبر « فوت » این جانباز سرافراز با ابراز تاسف بر بی اطلاعی خویش از حدوث این وضعیت اصرار می ورزیدند.

 

*بزرگواران :

از منظر قانونی – حقوقی بطور اخصّ مسئولیت اطلاع رسانی سیستماتیک و معاضدت خانواده ای که سابق بر این نیز شهیدی را تقدیم نظام مقدّس جمهوری اسلامی نموده و در شرایط حال نیز در غم از دست دادن عزیز سفر کرده جانبازش سوگوار است بر عهده چه نهادی گذارده شده است؟ ( هر چند مناعت طبع خانواده های شاهد و در اینجا به عنوان مصداق بیت شهید محمود و مرحوم ناصر پازوکی میزان توقّع دنیوی اشان عدد « صفر » را به نمایش می گذارد ) .

2) شهید آوینی جمله ای طلایی را به یادگار گذارده مبتنی بر اینکه « پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند» .

 

*بزرگواران :

دیپلماسی عمومی ( Public Diplomacy ) رسانه ای استکبار جهانی پنجاه و پنج سال است که با بهره گیری از تفکّر استحاله فرهنگی در جامعه هدف و با اعتصام به ابزارهای متعدّد در پی آن است ضمن تهی نمودن آن جامعه از ارزش ها با تصویر سازی های هالیوودی و بالیوودی رفتار اجتماعی ( Socical Behavior ) مطمع نظر خود و در تعاقب آن فروپاشی اجتماعی ( Social Disintegration ) را به جامعه یاد شده تحمیل نماید .

در تکمیل آنچه شرحش رفت و با اتّکا بر فرمایش طلا کوب شهید آوینی شهدا با ماندنشان ستاره راهند ، تمامی فعّالین و متولّیان عرصه های فرهنگ ایثار و شهادت در شهرستان پاکدشت فارغ از شعار ، منصفانه بفرمایند به سهم خود در تقابل با دیپلماسی یادشده که نه ؛ در احیاء و تعمیق فرهنگ خون رنگ شهادت و جانبازان در کدام نقطه از نمودار انتزاعی و خود ساخته خویش ایستاده اند ؟

بزرگواران مدّعی حافظ فرهنگ ایثار و شهادت عضو شورای عالی فرهنگی شهرستان ( از فعالیّت سه ساله اشان چه خبر ؟ ) ، آقایان ” مهدی یوسفی جمارانی ” و ” محسن تاجیک ” به ترتیب فرماندار محترم و شهردار گرامی پروازی جدید الورود ، اعضای شورای اسلامی شهرستان پاکدشت ، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی ، مسئول محترم امور مساجد و … ؛ هر چند در مرگ ریزان کرونا و تاکید بر تحفّظ پروتکل های بهداشتی ستاد ملّی مبارزه با کرونا حضور در مراسم این چنینی خواسته ای نامعقول تلقّی ، ولی آیا رعایت حداقل ها در برقراری یک تماس ، ارسال پیامک برای خانواده معزّا از سوی حضرات مسند نشین انتظاری نابجاست ؟ حتّی قبول زحمت برای نصب یک بنر ؟!؟!

 

 

 

 

( آفتاب آمد دلیل آفتاب )

 

 

*سخنی هم از راه اخلاص و صداقت با دوستان تحت لوای (… ) داعیه دار اصولگرایی و اعضای این دورهمی ( … ) :

طیّ شش ماهه گذشته کمترین به جهت حفظ خطوط قرمز و حرمت ها دو مورد از تقصیر و قصور شاید آنهم با اِغلاظ اندک غیر متعمّدانه تشکیلات و آقای بهارستان نشین فعلی منسوب به این عزیزان در برخورد با ایثارگران بسیار عزیز شهرستان را محضر استاد عزیزم ، پدر معنویِّ کهنسال و نحیف آن مجموعه ( آ . ا )  و صدیق عزیزم ( آقای م . ن ) عارض گردیده ام ولی چه سود.

 شوربختانه گویا گوش اگر گوش من و ناله اگر ناله تو …؛ در این مدّت نه تنها رِفُرمی در رفتارهای عادت شده این دوستان دیده نشد بلکه در این پیوند در تداوم برخی کج روی ها در کنار دیگر مصادیق جای خالی این بزرگواران ( حتّی با ارسال یک پیامک ) در بزرگداشت جانباز آسمانی حاج ناصری که آنان حمایت از آرمان های معنوی این جانباز سرافراز و سایرین  را ستون اصلی ابداع آن تشکیلات می دانند به چشم آمد.

به نظر می رسد تراکم افکار انتخابات شورای اسلامی شهرستان و نتایج متصوّره بدین مجموعه نیز رسوخ ، اتاق فکر درگیرشان را از اهمّ و فی الاهمّ نمودن اولویت ها که اصلی ترین مولّفه آن پاسداشت فرهنگ ایثار و شهادت می باشد باز داشته است .

*آیا دوستان با نگاهی خارج از افق دید ، به توانمندی های شهرستان اشراف دارند؟ آیا مطّلعند چه حجمی از نفرات دارای تحصیلات عالیه و تخصص های متعالی ولایت مدار در شهرستان حضور داشته و جامعه آماری نخبگان برتر کنکور سراسری در 10 سال گذشته به چه میزان است ؟

*دوستان برای یک بار بفرمایند ملاک تعهد و ولایت مداری و حدود ورود به حصور خود ساخته اشان دارای چه مختصاتی است ؟

*دوستان مشخص بفرمایند آیا در حلقه آنان جایی برای دلباختگان متعهدِ مجذوبِ در ولایت با پوزیشن های غیر دلخواه این دوستان که در مراسم بسیار تاریخی تشییع سردار دلها حاج قاسم شرکت و دنیا را متحیّر و بنا به فرمایش حضرت آقا اوّلین سیلی انتقام را به صورت آمریکا نواختند دیده شده است ؟

*آیا اراده و نگاه تیزبینی برای به چشم آمدن و اشتراک گرفتن این سرمایه اجتماعی ( Social Capital ) در بین دوستان وجود دارد ؟

 

فرجام سخن آنکه :

مباد آن روز که  کفران نعمت ما و عدم اهمیّت جدّی و عدم اولویت « یک » قرار دادن فرهنگ ایثار و شهادت در امور ، مکمّل آدات “ دیپلماسی عمومی ( Public Diplomacy ) ” دشمن تعریف و ”  نگرش اجتماعی ( Social Attitude  ) ” حاصله “ انزوای اجتماعی ( Social Disconnection ) ” تفکّرات کهکشانی شهدا را به ارمغان داشته باشد.

« کارل مانهایم » فیسلوف و جامعه شناس مجاری معتقد است آگاهی انسان تحت تأثیر پایگاه اجتماعی ( Social Status  ) او قرار دارد ، آیا دوستان و بزرگواران مصادر کلیدی و فرهنگی شهرستان به اهمیّت پایگاه اجتماعی فرهنگ ایثار و شهادت وقوف و از تاثیرات آن در دوران انفجار اطّلاعات آگاهی دارند ؟ اگر چنین است نقصان های جاری را چگونه تفسیر و توجیه می نمایند؟

دلسوختگان یادگاران دفاع مقدّس بدرستی می دانند این فرهنگ به لطف و خواست خدای بسم ربّ الشّهدا و الصدیقین شجره ای استوار بوده ، هست و خواهد بود هر چند در این پیوند بخشی از آن توسط افرادی به بهانه روی پرده بردن {بحری زاده های « آقازاده » } به سُخره گرفته شده و مورد هجمه قرار گیرد.

 

تکلمه ؛

*ضمن گرامیداشت ایّام شهادت سردار دلها « حاج قاسم سلیمانی » بر خود فرض موکّد می دانم مراتب امتنان خانواده معزّا را بابت برقراری تماس تلفنی امام جمعه محترم شهرستان حجت الاسلام حاج آقا لزومی ، حضور مسئولین محترم هیئت رزمندگان اسلام ، همدردی تلفنی جناب  « سرهنگ رضا امجد » فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سپاه پاکدشت  و حضور آقای علی کردبچه مسئول محترم بسیج ادارات به نمایندگی از سوی آن فرماندهی محترم ، اعلام داشته تقاضا نمایم دوستان و بزرگواران برای یک بار دیگر هم که شده فیلم مربوط به « زنده به گور کردن شهدای غواص » را مورد بازدید قرار دهند.

*حاج ناصر عزیز بچّه محلّات برات سنگ تموم گذاشتند ، دلاور در این روز ها همنوا با دل دریایی ات ابیات زیر را زمزمه و بر روح کهکشانیت درود می فرستم ، دیگرها دردهای گاه و بیگاه و شبانه  آزارت نمی دهد راحت بخواب . 

ای مسافر غریب ، در دیار خویشتن

با تو آشنا شدم ، با تو در همین مسیر

از کویر سوت و کور، تا مرا صدا زدی

دیدمت ولی چه دور ! دیدمت ولی چه دیر

این تویی در آن طرف ، پشت میله ها رها

این منم در این طرف ، پشت میله ها اسیر

دست خسته ی مرا ، مثل کودکی بگیر

با خودت مرا ببر ، خسته ام از این کویر

 

***

 

 

جامعه شناس و عضو پیوسته انجمن جامعه شناسان ایران

کارشناس خبر از دانشکده صدا و سیما ، صاحب امتیاز رسانه رسمی و کشوری ” رواپرس “

پژوهشگر و تحلیلگر مسائل منطقه آمریکای لاتین 

رضاعرب

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

انتهای پیام

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مطالب مرتبط

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *