به گزارش آستان نیوز، سعید تشکری متولد ۱۳۴۲، نویسنده، کارگردان و رمان نویس ایرانی است. او از سال ۱۳۶۰ فعالیت‌هایش را با عنوان نویسنده و کارگردان مطرح تئاتر و سینما، نویسنده مقالات در مطبوعات در حوزه ادبیات و هنر، داوری جشنواره تئاتر فجر، شرکت در جشنواره‌های ملی و کشوری، چاپ آثار در حوزه رمان، ادبیات نمایشی، ساخت فیلم و نگارش سریال‌های تلویزیونی و نگارش نمایشنامه‌های رادیویی در اداره کل نمایش رادیو تهران ادامه داد.
او که امسال به‌عنوان یکی از ۵ خادم فرهنگ رضوی شناخته شده است، می‌گوید: اگر نویسنده‌ای می‌خواهد درباره حضرت رضا(ع) بنویسد، نگاهش، قدمش و تفکرش به همان سمت باید حرکت کند و در نتیجه موضوعات بیشتری را نیز می‌تواند پیدا کند که باید آن‌ها را کشف و پیشنهاد دهد.
تشکری معتقد است اگرگفتمان ادبیات را از سیره رضوی حذف کنیم دیگر چیزی برای گفتگو در این حوزه باقی نمی ماند. بعنوان مثال اگر حدیث سلسله الذهب را به عنوان معیار قرار دهیم متوجه خواهیم شد که اگر این حدیث شاکله ادبیات پیدا نکند نمی تواند پیام خود را انتقال دهد و در نهایت تبدیل به گفتمان شود.
وی می افزاید: ورود زائران به مضجع شریف حضرت رضا(ع) خود یک داستان و ادبیات است و به نظر می‌رسد اگر ارتباط زائر با امام رضا(ع) به گفتگوی ادبی ختم شود ارسال پیام از حالت ارجاعی خود وارد حالت فراگفتگویی می شود.
این نویسنده برجسته کشورمان در خصوص نقش رسانه‌ها در ترویج فرهنگ و آموزه‌های رضوی اظهار داشت: اکثریت افرادی که در رسانه‌ها فعالیت می کنند ژورنالیست هستند و ژورنالیست ها خصلتی که دارند این است که بیشتر سرعت انتقال پیام مدنظرشان قرار می گیرد ولی در انتقال پیام باید دقت هم وجود داشته باشد و حالت ادبی به خود بگیرد و به نظر بنده اگر اصحاب رسانه در حوزه معارف رضوی همکاری تنگاتنگی با نویسندگان داشته باشند قطعا تولیدات آنان در خود باقی نمی ماند و بصورت گفتمان در عموم جامعه انتقال پیدا خواهد و تاثیرات شگرفی خواهد گذاشت.
وی با بیان اینکه حرم مطهر رضوی پر از داستان و قصه‌های واقعی است ادامه داد: جشنواره رسانه ای امام رضا(ع) بهتر است برای اینکه به هدف خود که ترویج سبک و سیره رضوی است از حالت ژورنالیستی فاصله بگیرد. هر کسی که وارد حرم مطهر امام رضا(ع) می‌شود داستانی دارد؛ به عنوان مثال زائری را می بینید که با بغض در گلو در مقابل گنبد علی بن موسی الرضا(ع) ایستاده و با خواندن زیارتنامه عرض ادب می‌کند و یا افرادی که در دوران کرونا توفیق تشرف به حرم امام رضا(ع) را نداشتند و دورادور با امام رئوف خود درد دل می‌کردند؛ و یا مورد دیگر پرداختن به حال دل زائری که نذر و یا وقفی برای امام رضا(ع) کرده است. اینها همه داستان های واقعی است که تاکنون متاسفانه مغفول مانده است و این جشنواره بایستی به اینگونه موارد بپردازد و آن را نشر دهد.
انتهای پیام
