فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ. سوره تکویر آیه ی 26
… براستی به کجا چنین شتابان ؟؟؟؟!!!
جملات منتسب به جناب ” محمود کریمی ” در ملجائی ادا گردیده است که تمام آرزومندان زیارت خورشید هشتم کهکشان ولایت پس از اذن دُخول و شرفیابی نزد حضرتش از اعماق وجود اقرار می نمایند :
« اَشْهَدُ اَنَّكَ تَشْهَدُ مَقاميَ وَ تَسْمَعُ كَلامِي وَ تَرُّدُ سَلامي» شهادت ميدهم كه تو جايگاه مرا ميداني، كلام مرا ميشنوي و جواب سلام مرا ميدهي .
می دانم که اعزّه بزرگوار تایید می فرمایند طرح افاضات نابجای جناب “ محمود کریمی ” در حریم قدسی رضوی و در پیشگاه حضرت « علیّ ابن موسی الرّضا علیه آلاف التحیّه و الّثناء » و محصول ” بسیار نازیبا “ ی حاصله ، نشان از حال و هوایی از گوینده را به اذهان متبادر می سازد که ایشان قرابت خاصی با تکنیک « مونولوگ » دارد تا « دیالوگ ” .
خدایش سلامت بدارد ” استاد تمام شعر و مدح تشییع ” « جناب سازگار » را که مکّرر در محافل خصوصی و مجالس رسمی می فرماید :
« مداّح به مثابه ی هیزم است ، چنانچه بسوزد می سوزاند و گر ناخالصی داشته باشد دود می کند و چشمان را می آزارد ».
ذکر آنچه گذشت از لسان استاد بزرگوار سازگار حفظ الله یادآور این مهمّ است که مادحین محترم نیر مانند شعرا ، علاوه بر کوشش می باید از جوشش درونی معنوی نیز برخوردار و اِشراف انوار مقدّسه را بر پیدا و نهانشان با گوشت و پوست باور داشته باشند.
بدیهی است در صورت تحقّق این مهمّ اذعان خواهند داشت حضرات ” نور ” معصومین جلیل القدر در اعتاب مقدّس پاسخ دهنده ی سلام ، شنونده اصوات ، ادعیه و اجازت دهنده ورود ما به درگاه ملکوتی اشان بوده و نه تنها از خلسه های عارفانه و معاشقه های عاشقانه امان مشعوف می گردند که به همان مقدار از تبیین چنین افاضات نابجا ولو ناخواسته مکدّر .
آیا براستی هنگامه ی قرائت دعای مملو از گهر ابو حمزه ثمالی و عبارات مصرّح جای خالی ای برای حکایتی غیر مستدل باقی خواهد ماند؟ آنجا که می فرماید :
اِلهي لا تُؤَدِّبْني بِعُقوُبَتِكَ وَلا تَمْكُرْ بي فيحيلَتِكَ … … اَوْ لَعَلَّكَ وَجَدْتَني في مَقامِ الْكاذِبينَ فَرَفَضْتَني … … مَوْلاي وَيا مُؤَمَّلي وَيا مُنْتَهي سُؤلي فَرِِّْ بَيني وَبَينَ ذَنْبِي الْمانِعِ لي مِنْ لُزُومِ طاعَتِكَ فَاِنَّما اَسْئَلُكَ لِقَديمِ الرَّجآءِ.
خدايا مرا به مجازات و عقوبتت ادب مكن و مكر مكن به من با حيلهات … … يا شايد مرا در جايگاه دروغگويانم ديدهاي پس رهايم كردهاي … … پس اي مولاي من و اي آرزويم و اي آخرين سرحد خواستهام ميان من و گناهم را كه مانع از ملازمت اطاعت تو است جدايي بينداز و اين خواهشي كه من از تو ميكنم به خاطر همان اميد ديرينه اي است.
از نگاه نگارنده اینکه موضوع فوق مستمسکی برای اغیار نامحرم ” دین گریز ” داخلی و خارجی تلقّی ، آنان نیز این اتّفاق را بنای عقده گشایی های تهوّع آور خویش قرار داده و با ابراز سخنان سخیف بدنبال جستن هوده مطمع نظر خویش و اذناب ” سکولار ” که نه ” نیهیلیسم ” اشان باشند همان مقدار مشمئز کننده است که توجیه افاضات توسط گوینده به جای ” طلب پوزش و عذر تقصیر ” از « حضرات سوّم و هشتمین امام معصوم و مظلوم ( ع ) تشیّیع .
قطعاً ذکر این مطلب که « محمود کریمی » در پاسخ سراسر توجیه خویش ، خود را ملامتی خطاب می نمایند می تواند :
کلید واژه ای باشد که ایشان با نگاهی آسیب شناسانه نسبت به عملکرد مسبوق خویش اقدام و در غور مذکور به جایی برسد که ایشان با اِعمال تدّبر بیش از پیش بر منابر مدح جلوس ضمن مُداقّه و ابراز ” سخنان خالی از افاضات وهن آمیز” فضای تربیتی را به سخندانان پاک سیرتِ عُزلت نشین ولایتمدار این مسیر احاله و قرائت قرآن و تعلیم تربیت منویّات این کتاب آسمانی را نیز به قاریان به حق و عالمان و عاملان کاربلد وانهند در غیر این صورت :
عِرض خود می بری و زحمت ما می داری
جامعه شناس – مدیر مسئول رسانه کشوری ” رواپرس ” و دو هفته نامه مکتوب در دست انتشار ” پاکدشت سلام ” رضا عرب
*** برش :
شامگاه جمعه 12 ارديبهشت محمود کريمي در حرم خالي امام هشتم شيعيان که از شبکههاي صداوسيما پخش زنده ميشد، به روضهخواني پرداخت که در جريان خواندن دعاي ابوحمزه ثمالي حکايتي را مطرح کرد که براساس آن، فردي با امام سوم شيعيان به صورت شرطي «تختهنرد» بازي کرده و باخته است. اين اظهارات غيرمستند متاسفانه بهصورت زنده از تلويزيون پخش شد با واکنشهاي متفاوتي از سوي بسياري از افراد، علاقهمندان به اهل بيت، علما و فعالان سياسي اصلاحطلب و اصولگرا روبهرو شد.
اين در حالي است که محمود کريمي در پاسخ به انتقاداتي که به وي شده گفته است:
«برخي از دوستان متوجه شدند و بهرهاي که بايد را بردند و برخي از دوستان متوجه نشدند که من از آنها عذرخواهي ميکنم، شايد خوب جا نينداختم. عدهاي هستند که خودشان را به متوجه نشدن ميزنند که دست خودشان است. موضوعي که عرض کردم حکايت بود نه روايت که جايي نوشته شده باشد. ما ملامتي هستيم و زياد از اين چيزهايي که به ما لطف دارند شنيدهايم. دوستاني که دنبال يک موضوعي ميگردند ما قرآن هم بخوانيم ايراد ميگيرند.»
منبع : آرمان ملی