محققان دانشگاه استنفورد در حال کار روی هدست واقعیت افزوده (AR) هستند تا ببینند این نوع هدست چه تاثیری روی اوتیسم دارد. آن‌ها برای کمک به بچه‌های مبتلا به اوتیسم از عینک‌های هوشمند نیز استفاده می‌کنند.

ایده این است که به افراد در طیف اوتیسم کمک شود تا احساساتی را که در چهره‌های اطرافشان وجود دارد شناسایی کنند. کاربران همچنین می‌توانند یک نشانه صوتی را به شکل صوتی شناسایی کنند که احساسی را که از طریق بلندگو‌های منتقل کننده در داخل عینک ارسال می‌شود، شناسایی کنند (که فقط آن‌ها می‌توانند بشنوند). عینک می‌تواند احساساتی از جمله خوشبختی، عصبانیت، تعجب، غم، ترس و موارد دیگر را شناسایی کند.

در یک سرمقاله جدید که برای IEEE Spectrum نوشته شده است، محققان می‌نویسند: «به دلیل عدم تعادل فزاینده بین تعداد کودکانی که به مراقبت نیاز دارند و تعداد متخصصانی که قادر به ارائه درمان هستند، ما معتقدیم که پزشکان باید به دنبال راهکار‌هایی باشند که بتوانند سطح درمان را افزایش دهند. ما فکر می‌کنیم که جمع آوری داده‌ها، نظارت و درمان ابزار مورد نیاز برای کمک به همه این کودکان است.»

طبق این مقاله، این فناوری در حال دستیابی به “تصویب” از سوی سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) است. بسیاری از کودکان مبلا به اوتیسم در برقراری ارتباط  با مشکل مواجهند در نتیجه با این روش می‌توان امیدوار بود کودکان اوتیسم بتواند با دیگران بهتر ارتباط برقرار کرده و خواسته‌های خود را مطرح کنند.

منبع : انتخاب