به گزارش گروه سایر رسانه های رسانه بین المللی ” رواپرس “ به نقل از اسپوتنیک، تصادفی نیست که رسانه‌های آمریکایی به اتفاق آرا خواستار ارسال تجهیزات نظامی بیشتر به کی‌یف و ادامه جنگ تا آخرین سرباز اوکراینی هستند زیرا طبق مطالعه اخیر «اندیشکده کوئینسی» (موسسه‌ای تحقیقاتی که در زمینه سیاستمداری و کشورداری مسئولیت‌پذیر فعالیت می‌کند)، این بحث توسط پیمانکاران دفاعی ایالات متحده به طور مصنوعی محدود شده است.

اندیشکده کوئینسی که دفتر مرکزی آن در واشنگتن دی سی مستقر است دریافته که از ۱۵ اندیشکده‌ای که اغلب توسط رسانه‌های جریان اصلی آمریکا به آنها استناد می‌شود، تنها یک اندیشکده (دیده‌بان حقوق بشر) از صنایع نظامی ایالات متحده بودجه دریافت نمی‌کند.

تحلیل اندیشکده کوئینسی به‌ویژه نشان داد که رسانه‌های ایالات متحده هفت برابر بیشتر احتمال دارد به اتاق‌های فکر مرتبط با پیمانکاران دفاعی این کشور استناد کنند تا آن‌هایی که چنین وابستگی‌هایی ندارند.

گرین به اسپوتنیک گفت: در رابطه با مسائل جنگ و صلح واقعاً صدای جایگزینی در رسانه‌ها وجود ندارد و این فقط نشان می‌دهد که رسانه‌های آمریکایی تا چه اندازه برای شکل دادن به نظرات و دیدگاه‌های مخاطبان خود به اندیشکده‌هایی تکیه و استناد می‌کنند که خود آنها از صنایع نظامی بودجه دریافت می‌کنند و وابسته به آنها و رونق کسب و کارشان هستند.

این نویسنده آمریکایی افزود: این مساله به ویژه زمانی خطرناک است که شما در نظر بگیرید که اکثر این اتاق‌های فکر حتی به شما نمی‌گویند که چقدر از این شرکت‌ها (شرکت‌های فعال در صنایع نظامی) پول دریافت می‌کنند.

وی تاکید کرد: یکی از یافته‌های این مطالعه این بود که این اتاق‌های فکر ملزم نیستند که گزارش دهند دقیقاً از کجا پول می‌گیرند. آنها ممکن است تعدادی از اهداکنندگان را فهرست کنند اما ارقام دقیقی ارائه نمی‌دهند بنابراین ردیابی اینکه پول‌های دریافتی از این اهداکنندگان (فعال در صنایع نظامی) چقدر در تحلیل‌ها و نتیجه‌گیری‌های این اندیشکده‌های مورد وثوق رسانه‌های جریان اصلی آمریکا اثرگذار است، امر فوق‌العاده دشواری است.

به گفته گرین، اگرچه رسانه‌های ایالات متحده ظاهراً مستقل هستند اما همچنان با تکیه بر اندیشکده‌هایی که چک‌های حقوقشان از منابع صنایع نظامی ایالات متحده نقد می‌شود، سیاست‌های دلخواه دولت (آمریکا) را با تکیه و استناد به منابع غیرانتقادی پیش می‌برند.

این روزنامه نگار ادامه داد: علاوه بر این، رسانه‌های ایالات متحده هرگز اشاره‌ای نمی‌کنند که این دیدگاه‌ها از سوی کارشناسانی است که توسط لاکهید مارتین، بوئینگ یا سایر پیمانکاران دفاعی که از درگیری‌های جاری در اوکراین سود می‌برند سرچشمه می‌گیرند.

گرین از این واقعیت ابراز تاسف کرد که درک اینکه آیا اطلاعاتی که به دست می‌آورند بی‌طرفانه و آلوده به علایق خاص است یا خیر، برای بیننده بسیار سخت است.

این نویسنده آمریکایی ادامه داد: بیشتر مردم می‌دانند که یک مؤسسه به نمایندگی از افرادی که آن را تامین مالی می‌کنند، فعالیت می‌کند و اتاق‌های فکر آمریکایی به نمایندگی از صنایع نظامی ایالات متحده کار می‌کنند و به همین دلیل رسانه‌های جریان اصلی این کشور در حقیقت دیدگاه‌های صاحبان صنایع نظامی آمریکا را به عنوان تحلیل‌هایی از سوی نهادهایی مستقل از این صنایع نظامی معرفی کنند.

وی تاکید کرد: به همین دلیل است که شاهد هستیم رسانه‌های جریان اصلی آمریکا پیوسته بر طبل جنگ می‌کوبند و خواستار مداخله افزون‌تر و ارسال تسلیحات بیشتر (به اوکراین) هستند.

گرین خاطرنشان کرد: این نظریه که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه یک هیتلر جدید است که می‌خواهد تمام اروپای شرقی را فتح کند هم فقط تبلیغاتی است، در کنار تبلیغات دیگری که قصد تقویت این دیدگاه را دارد که ایالات متحده کشور خیرخواهی است که می‌تواند از راه ارسال تسلیحات بیشتر و دمیدن بر آتش جنگ در اوکراین به قائله این هیتلر جدید پایان دهد.

این نویسنده آمریکایی اظهار کرد: در نتیجه بحث در مورد لزوم گفت‌ وگوهای صلح و کاهش کمک‌های نظامی ایالات متحده به اوکراین (توسط رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا) به طور موثر سرکوب شده است و در عین حال به آسیب‌های ناشی از تلاش‌های ایالات متحده برای طولانی کردن درگیری توجه چندانی نمی‌شود.

این روزنامه‌نگار ادامه داد: علاوه بر این، هیچ‌کس خطرات ارسال گلوله‌های خوشه‌ای به ارتش اوکراین یا محموله‌های مهمات اورانیوم ضعیف‌شده را (که آمریکا قبلاً ارسال آنها از سوی انگلیس به کی‌یف را تأیید کرده بود) زیر سوال نمی‌برد.

گرین هشدار داد که این تسلیحات اساساً می‌توانند مناطق وسیعی از اوکراین و روسیه را مسموم کرده و به طور غیرقابل برگشتی به آن مناطق آسیب برسانند و باعث مرگ و میر بسیاری در میان غیرنظامیان شوند.

وی افزود: دولت بایدن در مورد فرستادن گلوله‌های خوشه‌ای به اوکراین به عنوان بخشی از بسته کمکی آینده صحبت می‌کند. روش کار بمب‌های خوشه‌ای بر خلاف مهمات سنتی به این صورت است که وقتی منفجر می‌شوند، یک سری بمب‌های کوچکتر را رها می‌کنند که آنها در یک منطقه گسترده پخش می‌شوند و خودشان را در زمین جا می‌دهند.

این نویسنده آمریکایی ادامه داد: بنابراین اگرچه گلوله‌های خوشه‌ای در بحث ضربه به نیروهای پیاده‌نظام طرف مقابل و کاهش آنها کارایی بسیار بالایی دارند اما مشکل و دلیل ممنوعیت آنها در سطح بین‌المللی این است که برای غیرنظامیان در هر منطقه‌ای که مهمات خوشه‌ای در آن منطقه استفاده (و در زمین پنهان) شده‌اند بسیار مضر هستند زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که همه این مهمات خوشه‌ای بلافاصله منفجر خواهند شد.

گرین تصریح کرد: بنابراین رویکرد دولت جو بایدن در جلوه دادن اینکه این جنگ از طرف اوکراینی‌ها، به نمایندگی از دموکراسی اوکراین و برای محافظت از مردم اوکراین انجام می‌شود، لکه ننگی بر دامن ایالات متحده و مایه شرمساری این کشور است.

منبع : ایرنا

انتهای پیام