با صوت ” تو ” به کعبه اگر رو کنم خوش است ، برخیز ای بلال ، که وقت اذان شده
برای کمترینی که پنجاه و ششمین بهار زندگی ام را سپری می نمایم نام « حاج شیخ رحیم موذّن زاده اربیلی » اَبَر استاد مسلّم و بی بدیل اذان این مرز و بوم ولایتمدار ، نامی است بسیار آشنا متلازم با نغمات آسمانی ممزوج جسم و جان.
آواز خوش نوستالژیکی که نقطه اتّصال پَر ، واز کردن و پرواز نمودن عموم روزه داران روشن ضمیری است به عرش اعلی ، آنهم با اتّکال به اصوات علوی ( ع ) بزرگ مردی علی تبار.
به خاطر دارم بهار سال گذشته روزی برای چاق سلامتی و دست بوس محضر فراوان محترمِ تولیت آستان مقدّس شیخ صدوق جناب ” حاج حسین آقای اورنگیان ” خادم الرّضا ( ع ) و خادم حضرت آقا سیّد الکریم ( ع ) صدیق شریفم شرفیاب ، پس از زیارت مرقد شریف « ابو جعفر محمّد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی » در تعاقب گعده ای کوتاه ، برای قرائت فاتحه ای در کنار مضجع ” اَبَر استاد شهیر مرحوم موذن زاده “طیّ طریق نمودم.
با ترشرویی و جسارتی نابخشودنی عزیز برادرم را خطاب ، عرضه داشتم که حاج حسین عزیز براستی فرجام یک عمر اخلاص ، دینداری بزرگان و مفاخر باید چنین باشد ؟دریغ از یک نشان والا و تکریم بسزا. !
چندی نگذشت عتابم که نه ، در چنین جایگاهی نیستم ؛ امّا ارادت قلبی پیردیرمان ” حاج حسین اورنگیان ” با پشتوانه حمایت های معنوی ریاست محترم اداره اوقاف شهرستان ری آقای “ دکتر سیّد محمّد سیّدی ” و معاضدت « حاج نادر سیفی » انسان بلند طبعی از دیار اردبیل کار ساز شد و وجود نازنینان همراه ، کاری کرد کارستان.
تجلیل مفصّلی از استاد بلامنازع اذان و بنا نهادن اثری شکیل ، مانا و شکوهمند در جایگاه ابدی حضرتشان آنهم در سالروز ولادت علی عالی اعلی ( ع ) سال 1442 هجری قمری .
… و امروز عصر جمعه مصادف با دهمین روز ماه مبارک رمضان و در حالی که غمگنانه دل در گرو ” سحر خیز مدینه ” منتقم آل محمّد ( ص ) داشته و تا ساعاتی دیگر قرار است روزه هامان گشوده شود ، در آن حوالی دلتنگ اصوات ملکوتی جلیل القدری هستم که معاشقه ام با ذات اقدس الهی با نوای گرم حضرتش دارای شوری صد چندان .
تکلمه ؛
فرجام سخن آنکه عاجزانه از محضر مخاطبان فرهیخته و متولیّان امر خطیر فرهنگ اسلام ناب محمّدی ( ص ) استدعا دارم ضمن پاسداشت سرمایه های سترگ معنوی امان با تکثیر این مهم بستر آشنایی بیش از پیش نوجوانان و جوانان برومند این سرزمین اهورایی با آن حضرات آسمانی را برایشان فراهم آورند ، بدیهی است در صورت غفلت ؛ معاندان با اتّخاذ نسخه های جعلی و سرشار از دروغ زمینه تعمیق گسل و انشقاق فرزندانمان و فرهنگ اصیلمان را برای آن عزیزان فراهم خواهند آورد.
با ایفاد اعتذار از اطاله کلام ، این وجیزه را با بیتی از شاعر معاصر اردبیلی جناب آقای « اصغر مهربانی متخلّص به آشنا » به پایان می برم .
با صوت ” تو ” به کعبه اگر رو کنم خوش است
برخیز ای بلال ، که وقت اذان شده
***
جامعه شناس و عضو پیوسته انجمن جامعه شناسان ایران
کارشناس خبر از دانشکده صدا و سیما ، صاحب امتیاز رسانه رسمی و کشوری ” رواپرس “
پژوهشگر و تحلیلگر مسائل منطقه آمریکای لاتین
رضاعرب
بُرش :
