این روزها با وجود طولانی شدن بیماری کرونا، هم بیماران و هم مدافعان سلامت بیش از پیش نیاز به یاری و همراهی دارند. اما در این حوزه کاری کسانی هستند که با نیت خدمت به امام مهربانی ها و شفای بیماران با به خطر انداختن سلامتی و جان خود در حال خدمتگزاری در مراکز درمانی‌اند. این رفتار حسنه چند وقتی است که در بین خادمیاران استان یزد در حال گسترش است. قاسم تقی زاده جوان 35 ساله یزدی، خادمیاری که به قول خودش سه سال است از راه دور زیر سایه و مرحمت آقا علی ابن موسی الرضا(ع) است. در ادامه گفتگویی داریم با این خادمیار جهادی که به عشق امام مهربانی ها در خط مقدم مبارزه با کرونا مشغول خدمت‌رسانی به بیماران و کادر درمان است.
در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
کارمند بانک هستم و پس از ساعات کاری و با توجه به نیاز کانون خادمیاری به صورت یک روز در میان یا دو روز در هفته در مراکز درمانی مختص بیماران کرونایی، به مدافعان سلامت و بیماران خدمت رسانی می کنم.
چه کارهایی در مراکز درمانی انجام می دهید؟
انتقال بیماران از اورژانس به بخش های بستری، بردن بیماران برای انجام اقدامات درمانی از جمله آزمایش و گرفتن جواب آنها، رابط بین بیمار و خانواده برای تامین مایحتاج و نیازهای بیمار، قوت قلب دادن به بیماران برای بهبود روحیه آنها و هر کار دیگری که نیاز باشد…
خانواده و اطرافیان شما با حضورتان در بیمارستان‌ها مخالفتی ندارند؟
خیر. خوشبختانه و به لطف و عنایت امام رضا(ع) با وجود خطراتی که این ویروس دارد طی این مدت خانواده من قوت قلبی در من ایجاد کرده‌اند تا مشتاق تر از گذشته با نام خادمیاری امام رئوف برای کمک به بیماران کرونایی در مراکز درمانی حضور پیدا کنم.
خاطره ای از روزهای خدمت خود دارید؟
بله. در یکی از روزهای خدمتم بیماری را از اورژانس تحویل گرفتم تا به بخش منتقل کنم بیمار خانمی بود که هفته قبل از ابتلای خود به کرونا، در همین بیمارستانی که اکنون خودش برای درمان بیماری کرونا بستری می شد، همسرش را از دست داده بود و به همین دلیل بسیار بی تابی می کرد. در مسیر انتقال به بخش بستری سعی کردم به او قوت قلب و دلداری بدهم تا آرامش پیدا کند. در همان حال از من خواست اگر می توانم او را در اتاقی خوب بستری کنم. در پاسخ به او گفتم که من فقط برای کمک آمده ام و این موارد در اختیار من نیست پس به خدا توکل کنید ان شاالله در یک جای خوب بستری می شوید. به بخش که رسیدیم پرونده پزشکی بیمار را تحویل بخش پرستاری دادم و بعد از بررسی معلوم شد که فقط یک اتاق خصوصی برای بستری بیمار وجود دارد و بقیه اتاق ها پر است. بیمار را تا اتاقش بردم، تا چشمش به اتاق افتاد اشک در چشمانش دوید و گفت: امروز من به خواسته خودم رسیدم و یک زیارت امام رضا (ع) هم نصیب شما شد و من فهمیدم که نظر امام مهربانی ها، امام رضا(ع) هیچگاه به دور نیستیم.
چه شد که خادم شدید و چه توصیه ای برای عاشقان امام مهربانی ها دارید؟
هرکدام از خادمیاران به عشق خدمت می آیند و به دنبال هدفی هستند. به لحاظ بعد مسافت نمی توانم در حرم مطهر خدمت کنم اما به عشق امام رضا(ع) و با نیت کمک به بیماران برای بدست آوردن سلامتی، یاری رسان حال بیمارانم که همین قوت قلبی برای من است و برای این محبت شکرگزارم. خدمت به امام، دور و نزدیک ندارد کافی است نیت کنیم و انجامش بدهیم، خود آقا علی ابن موسی الرضا ناظر و آگاه هستند و همین برای ما رحمت است و امیدوارم این توفیق نصیب همه عاشقان حضرت در هر جا و مکانی باشد.
