پابوسی حضرت رسم هر ساله علی شده بود. اما امسال توفیق از او سلب شد. نه تنها حرم بسته بود بلکه او هم در جبهه سلامت در حال حمایت از هموطنانش بود.
اما این روزها دیگر از «علی اسد سلطان» در نطنز خبری نیست. او هم در روزهای کرونایی به دیار آسمانیان شتافت. اما نه در قرنطینه خانگی بلکه در میدان جهاد؛ آن هم در بیمارستان خاتم الانبیاء شهرستان نطنز. نه به مرگ عادی بلکه با شهادت حین خدمت و جهاد.
دیگر در میان ما نیست اما خوب می دانست زیر سایه خورشید زیستن یعنی چه. شنیده بود آقا در سه موعد به دیدارش خواهد آمد. شب اول قبر، عالم برزخ و هنگامه دادن نامه اعمال. اما نمی دانست که امسال هم زائر کویش خواهد شد، حتی پس از آسمانی شدن.
خادمان رضوی امسال هم شهر به شهر روانه می شوند تا پرچم سبز ولایت را نقطه به نقطه بگسترانند. اما امسال وقتی به نطنز می آیند سراغ شهدایی را می گیرند که در جهاد مبارزه با کرونا آسمانی شده اند. آن ها را به منزل علی اسد سلطان می برند. خانواده اش که می گویند: امسال علی به خاطر خدمت در کنار کادر درمانی، شیوع کرونا و ابتلای خود به این بیماری نمی توانست به مشهد برود و با همین آرزو و حسرت قلبی هم مسافر کوی حق شد.
خدام رضوی با دلجویی از خانواده داغدار این شهید مجاهد و اهدای هدایای بارگاه منور رضوی با زمزمه رضا رضا آن ها را از راه دور روانه صحن و سرای حضرت رضا می کنند تا امسال به واسطه علی زائر حضرت علی بن موسی الرضا(ع) شوند.
دیدار به پایان می رسد اما انگار علی همچنان نظاره گر این همه رافت و مهربانی آقاست و خانواده علی به رسم ادب می گسترانند سفره ای را تا این بار آن ها میزبان شوند سفیران کوی رضا را.
