کرمان این روزها حال خوشی ندارد؛ گاه ابری، گاهی باران‌خورده و گاه طوفانی؛ حال آدم‌هایش هم همین است؛ از همان لحظه انتشار خبر ناباورانه شهادت سردار سلیمانی، این شخصیت محبوب و پرجاذبه، همچون مغناطیسی میلیون ها دل در اقصی نقاط عالم را به‌سمت خود جذب کرده است و دلها همان دلهایی که امام خامنه‌ای فرمود «دل‌ها دست خداست» به‌طرزی شگفت‌انگیز به‌سمتش  کشیده شد و جای جای ایران و بسیاری از کشورها سیل اشک روان شد.

‌حال‌وهوای گلزار شهدای کرمان این روزها “عاشقی” است‌؛ حاج قاسم با وصیت خود در خصوص تدفین کنار مزار شهید محمدحسین یوسف‌الهی، در حقیقت این منت را بر همشهریان خود گذاشت که تا همیشه به پشتوانه فرماندهی او اتکا داشته باشند؛ فرمانده لشکر 41 ثارالله حالا دلها را فرماندهی می‌کند؛ نه‌فقط لشکر 41 ثارالله که میلیون‌ها دل را در اقصی نقاط عالم؛ همان دل‌هایی که نرسیده به مزارش می‌لرزد.

این روزها در گلزار شهدای کرمان‌ زائران در صف نوبت زیارت ایستاده‌اند؛ هر کسی در حال‌وهوای خودش هست؛… یکی قرآن می‌خواند، دیگری زیارت عاشورا، آن یکی آیة الکرسی و سوره قدر… و بعضی هم فقط اشک می‌ریزند. حجم زائر به‌گونه‌ای است که برای نظم بهتر، عده‌ای توفیق خادمی یافته‌اند و با روی گشاده میزبان زائران حاج قاسم هستند.

زائران حاج قاسم از یک گروه یا طیف خاص نیستند؛ با تیپ‌ها و ظواهر مختلف؛ حال‌وهوای آن لحظات و ساعات را فقط باید لمس کرد، از نوشته‌ها برای توصیف دقیق آن کاری برنمی‌آید… باید خودت گلزار شهدای کرمان را که حالا دیگر بین‌المللی شده و پای زائران کشورهای مختلف را به خود باز کرده است، باشی تا ببینی چطور دلت می‌لرزد، چطور وجودت عطر شهدا می‌گیرد و خدا کند که این عطر را به‌ثمن بخس از دست ندهیم.‌

پایان پیام/+