که بالاخره پس از کش و قوس‌های فراوان به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان وارد ایران شد، به غیر از تجربیات و کارنامه قابل قبول ورزشی که در تیم ملی بلژیک و ساحل عاج از خود به جای گذاشته، نشان می‌دهد نیز هست.
ویلموتس در عرصه سرمربیگری به خصوص در تیم ملی بلژیک اخلاق خوبی از خود نشان داده و بار‌ها به بازیکنانش اجازه داده تا در کنار فوتبال سرک‌هایی هرچند نا مربوط به دنیای فوتبال در عرصه‌های دیگر بکشند.
ویلموتس در تیم ملی بلژیک بار‌ها به “راجا ناینگولان” بازیکن حاشیه ساز خود اجازه داده بود تا در تراس اتاق‌های هتل‌هایی که در اردوهایشان برپا می‌کنند، سیگار بکشد و آشغال بریزد! حتی به او گوشزد کرده بود طوری سیگار بکشد که دیگران از آشغال هایش با خبر نشوند و آن‌ها را از بین ببرد!
در کنار این اتفاق، ویلموتس با اخلاقیات تند “ناینگولان” باز هم راه می‌آمد و به او جازه می‌داد تا با هرکس که می‌خواهد هم اتاقی شود و هرچه می‌خواهد از منوی رستوران‌ها سفارش دهد. در کنار همه این‌ها بازیکن سالاری در تیم‌های ویلموتس دیده می‌شد و هر بازیکن به خود اجازه می‌داد تا در مسائلی که به وی مربوط نمی‌شود اظهار نظر کند. او به بزله گویی در تمرینات شهرت دارد.
بازیکنان تحت هدایت وی در این چند ساله به او علاقه‌مند بودند چرا که او دست بازیکنان را برای هر کاری باز می‌گذاشت و در کنار همه این‌ها به مسائل فنی به شدت اصرار می‌ورزید. “ویلموتس” به کشف استعداد‌ها شهرت دارد و در تیم ملی بلژیک با کشف استعدادهایی، چون ادن هازارد، کوین دی بروینه و ونسان کمپانی نشان داد که در این امر تبحر خاصی دارد و آینده تیم‌های ملی را تا چند سال آینده بیمه می‌کند.
به نظر می‌رسد همین اخلاق خوش او بود که در کنار کارنامه فوتبالی ویلموتس، بعد از کارلوس کی روش با دیسیپلین و سختگیر روی به این سرمربی آوردند. حالا باید دید عملکرد وی در تیم ملی ایران مانند سابق خواهد بود یا اینکه شرایط ایجاب می‌کند که تغییر رویه دهد.
منبع : باشگاه خبرنگاران جوان
