جمعه 14 اردیبهشت 1403 - Friday 03 May 2024

کمپین « دلنوشته ای برای حاج قاسم » رسانه رسمی و کشوری ” رواپرس ” / دلنوشته « نسترن دست پُر » بازیکن _ مربّی ملّی پوش اسبق هندبال ( فرزند پاکدشت )

کمپین « دلنوشته ای برای حاج قاسم » رسانه رسمی و کشوری ” رواپرس ” / دلنوشته « نسترن دست پُر » بازیکن _ مربّی ملّی پوش اسبق هندبال ( فرزند پاکدشت )

 

*بلند شو مرد ! به تو محتاجیم ، دشت های یاس های سپید بی تو پژمرده اند ، درختان اقاقیا بی تو سرافکنده اند .

* یاقوت میان خم دو ابرو و پیشانیت ، نشان انگشتری بر انگشت قطع شده ات در خاطره ها هست و می ماند.

 

 

رسانه رسمی و کشوری ” رواپرس “ ( دارای مجوز انتشار 3 زبانه فارسی _ عربی و انگلیسی ، مفتخر به انتشار بیش از 28 هزار مقاله ، یادداشت ، گزارش و … ، ملی و بین المللی ) .

 

دلنوشته ای برای ” حاج قاسم  ” ، این برگ ؛ دلنوشته سرکار خانم « نسترن دست پُر » بازیکن _ مربّی ملّی پوش اسبق هندبال فرزند پاکدشت ، عضو هیئت تحریریه و کارشناس سرویس ورزشی ( رواپرس ) ؛ فرهنگی فرهیخته .

 

 

 

 

 

1400/10/07

 

سلام برتو ای جانان جان!

ای قاسم دشت کربلای دوران ، ای سردار قلبهای خسته ی ستم کشیده ، ای امیر لشگر که نامت لرزه برجان و روح دشمنان اسلام می اندازد  ،  ای فدایی جان برکف روزگاران ، ای خورشید ملّت چو نیستی ! نوری خاموش بر پیکر وطنی خسته پدیدار گشت .

ای پدر سرزمینهای مظلوم واقع شده در جهان ناعدالتی ،  نبودت سیاهی را برای پرنده های در بند قفس استکبار به همراه آورد و ناامیدی به جهت آزادی!

حاج قاسم قسم به آن حج خدایی که رفتی چه کرده ای بر این ملّت که عاشقانه بر تو عاشقی کردند  ، خوب می دانند که نیستی که رفتی اما همچنان یاقوت میان خم دو ابرو و پیشانیت ، نشان انگشتری بر انگشت قطع شده ات در خاطره ها هست و می ماند.

ای سرلشگر دشت کربلا نام امامت حسین ع را چه زیبا معنا کردی همان گونه که او جان خود فدای ملت و دیانت کرد تو نیز چنین کردی ، نگاهت صلابت و مردانگی ، غیرت و شهامت و ایستادگی را مانند الماس انعکاس می داد و لرزه بر وجود دشمنان ، نامت شاه کلید تمام قفل های درهای بسته و قلب های خسته از جور و ستم بود ؛

ای فرزانه ای جوانمرد ای اسطوره ای بی مانند بی تو ایران چه کند ؟!!

ای مالک اشتر که افکارت و اعمالت همچو تیزی شمشیر ذوالفقار علی ع و اقتدارت چو سرو بلند ، عامل ترس سیاه دلان دوران بود .

بلند شو مرد !

بلند شو مرد ! به تو محتاجیم ، دشت های یاس های سپید بی تو پژمرده اند ، درختان اقاقیا بی تو سرافکنده اند .

بلند شو !

بلند شو ! نوری بتاب بر دل دشت که بی تو بیابان است .

 

نام تو جـــاوید و پر آواز باد

یادتو  همواره باشد  ماندگار  

 

انتهای پیام

مطالب مرتبط

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *