ماجرای واگذاری ایران ایرتور با وجود گذشت چند سال از آن، داغ شده است و پیگیری های نماینده مردم مشهد در مجلس و توضیحات یک مقام سازمان خصوصی سازی و انجمن شرکت های هواپیمایی، آن را وارد ابعاد جدیدی کرده است.چندی پیش نصر ا… پژمانفر، نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی در نامه ای به رئیس مجلس، برخی تخلفات در واگذاری شرکت ایران ایرتور را برشمرد.
در این نامه با اشاره به اظهارات وزیر راه و شهرسازی، ارزش برند هر شرکت هواپیمایی حدود ۵۰۰ میلیارد تومان و با اضافه شدن تجهیزات و امکانات این شرکت در زمان واگذاری، ارزش آن حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیارد تومان برآورد شده است. در این نامه همچنین از واریز درآمد این شرکت به حساب آژانسی در تبریز و افزایش روز افزون بدهی آن سخن به میان آمده است.
با این حال روز گذشته، مشاور سازمان خصوصی سازی در گفت و گو با خراسان و دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی در گفت و گو با فارس، به انتقادات از واگذاری ایران ایرتور به ارزش ۳۴ میلیارد تومان پاسخ دادند. سایت انتخاب نیز مدعی شده که بررسی‌ها نشان می‌دهد فقط قیمت هواپیماهای این ایرلاین حدود ۶ هزار میلیارد تومان است.سید جعفر سبحانی مشاور رئیس سازمان خصوصی سازی در گفت وگو با خراسان رقم ۳۴ میلیارد تومانی واگذاری ایران ایرتور را مربوط به هشت سال پیش و پس از سه بار برگزاری مزایده اعلام کرد و گفت که فرایند واگذاری این ایرلاین کاملا قانونی بوده است.
شرکت پس از ۳ بار مزایده فروش رفته است
سید جعفر سبحانی، مشاور رئیس سازمان خصوصی سازی با بیان این که شرکت ایران ایرتور در سال ۸۹ به ارزش ۷ میلیارد تومان قیمت پایه به صورت مزایده عرضه می شود و در مزایده سرانجام به قیمت ۴۸ میلیارد تومان در سال ۹۰ به فروش می رسد، در پاسخ به خراسان افزود: قیمت گذاری این شرکت در دولت آقای احمدی نژاد صورت گرفته و سرانجام یک شرکت در زیرمجموعه وزارت دفاع برنده این مزایده شده است اما در پرداخت اقساطش در دولت جدید دچار مشکل شد. البته من نمی دانم بر چه اساسی آقای پژمانفر رقم هزار میلیارد تومان را اعلام کردند زیرا قیمت پایه این شرکت ۷ میلیارد تومان بوده است و سرانجام به ۴۸ میلیارد تومان در مزایده فروش رفته است.
وی با بیان این که اگر خریدار مزایده ای در پرداخت اقساط دچار مشکل شود، ما می توانیم مجدد آن را به مزایده بگذاریم و حق دولت را استیفا کنیم، ادامه داد: در سال ۹۴ دو بار مزایده برگزار می‌شود ولی هیچ خریداری نمی آید، خوب است از آقای پژمانفر بپرسید وقتی شرکتی دوبار به قیمت ۳۴ میلیارد تومان به مزایده گذاشته می شود و خریداری نیست چطور ممکن است هزار میلیارد تومان ارزش داشته باشد؟سبحانی با بیان این که سرانجام در مزایده سوم ایران ایرتور به خریداری جدید به قیمت ۳۴ میلیارد تومان فروخته می شود، افزود: خریدار جدید اقساط خود را پرداخت و هواپیماهای جدید وارد کرده است، شاید آقای پژمانفر با قیمت هواپیماهای جدید دارند قیمت می گذارند و این ربطی به واگذاری ندارد، ضمن این که خوب بود قیمت زمان واگذاری و سال ۹۰ را اعلام می کردند.
باید بدهی شرکت نیز محاسبه شود
سبحانی تاکید کرد: هر شرکتی هنگام واگذاری مقداری بدهی و مقداری دارایی دارد که در قیمت فروش آن موثر است، متاسفانه خیلی از دوستان منتقد به بدهی شرکت توجه نمی کنند، ممکن است دارایی شرکت عددی باشد ولی بدهی را هم باید محاسبه کنیم.
ایرتور با بدهی ۵۰۰ میلیاردی، ۳۴ میلیارد تومان فروخته شد
در همین حال مقصود اسعدی سامانی، دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی در گفت و گو با فارس درباره واگذاری شرکت هواپیمایی ایرتور به بخش خصوصی و تشریح جزئیات این واگذاری، اظهار کرد: حدود چهار سال پیش، زمانی که بخش خصوصی ایرتور را خرید، این شرکت هواپیمایی هم دارایی داشت و هم بدهی، آن زمان شرکت هواپیمایی ایرتور بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان بدهی داشت و سازمان خصوصی‌سازی با لحاظ این رقم بدهی، قیمت فروش را ۳۴ میلیارد تومان اعلام کرد.
وی بیان کرد: بدهی‌های انباشته ایرتور چند نوع بود، یکی از آن ها بابت تسهیلات خرید هواپیماهای توپولوف بود که زمین‌گیر شد. این شرکت هواپیمایی همچنین بدهی‌هایی به شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران، شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، سازمان تامین اجتماعی، شرکت پالایش و پخش فراورده‌های نفتی، سازمان امور مالیاتی و … داشت.
وی با بیان این که بخش عمده‌ای از بدهی ۵۰۰ میلیارد تومانی ایرتور امروز تسویه شده است، اضافه کرد: کل مبلغ ۳۴ میلیارد تومان از سوی خریدار به سازمان خصوصی‌سازی پرداخت شده است.
دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی تصریح کرد: در زمان واگذاری ایرتور، این شرکت هواپیمایی پنج فروند بویینگ ام دی داشت که سه فروند آن زمین‌گیر و معطل قطعه بود ولی اکنون هر پنج فروند بویینگ ام دی در شرکت ایرتور فعال است ضمن آن که پنج فروند ایرباس ۳۰۰- ۶۰۰ هم توسط این شرکت هواپیمایی خریده شده است که اکنون دو فروند آن عملیاتی است و سه فروند به زودی وارد ناوگان می‌شود.
سازمان خصوصی سازی در خصوص واگذاری شرکت ایران ایرتور بیانیه داد
سازمان خصوصی سازی در پی اظهار نظر پژمانفر، نماینده مردم مشهد در مجلس در خصوص واگذاری شرکت ایران ایرتور بیانیه داد.
به گزارش تسنیم، سازمان خصوصی‌سازی اعلام کرد: پیرو درج مطالب خلاف واقع از سوی جناب آقای پژمانفر نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی پیرامون واگذاری شرکت هواپیمایی ایران ایرتور بیانیه ذیل جهت تنویر افکار عمومی اطلاع رسانی می گردد:
مدتی است عده‌ای بدون ارائه هیچ سند و مدرکی خصوصی‌سازی را مورد ناجوانمردانه ترین تهمت‌ها و افتراها قرار داده‌اند.
زمانی ادعا کردند که ماشین‌سازی تبریز به ده هزار میلیارد تومان می‌ارزد ولی به ۷۰۰ میلیارد تومان واگذار شده است، این در حالی است که همان موقع ماشین‌سازی تبریز به همان قیمت ۷۰۰ میلیارد تومان بارها به مزایده عمومی گذاشته شد و هیچ شخصی متقاضی خرید آن نبود.
اخیراً نیز از سوی آقای پژمانفر، نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی ادعا شده است که شرکت هواپیمایی ایران ایرتور به ۱۰۰۰ میلیارد تومان می‌ارزد ولی توسط سازمان خصوصی‌سازی به قیمت ۳۴ میلیارد تومان و بدون طی مراحل قانونی واگذار شده است و این در حالی است که در مزایده و واگذاری اول در سال ۱۳۹۰، ایران ایرتور از طریق مزایده عمومی به شرکتی خصولتی واگذار گردیده بود که به دلیل عدم ایفای تعهدات خریدار و همچنین معوق شدن چندین قسط آن، مجدداً این شرکت در طی ۴ نوبت و در سال ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ از طریق مزایده عمومی به مبلغ ۳۴ میلیارد تومان عرضه شد که مشتری و متقاضی نداشت، و لذا مجدداً این شرکت در تاریخ ۱۳۹۴/۶/۲۳ به قیمت پایه ۳۴ میلیارد تومان از طریق مزایده عمومی عرضه شد که یک نفر شرکت کننده برای این عرضه وجود داشت و با قیمت پیشنهادی بالاتر از قیمت پایه بعنوان برنده مزایده شناخته شد و واگذاری صورت گرفت.
در واگذاری جدید این بار خریدار به تعهدات خود پایبند بوده و نه تنها تمام اقساط خود را پرداخت نموده و ضمنا با اصلاح ساختاری بزرگ در این شرکت و سرمایه گذاری قابل توجه، از این شرکت در حال نابودی، یک شرکت پویا، سرحال و موفق ساخته است. در واقع اتهام سازمان خصوصی‌سازی و بخش خصوصی در این مزایده و فروش شرکت ایران ایرتور این است که چرا شرکتی که در حال ورشکستگی و تعطیلی بوده، با خصوصی‌سازی احیا شده و جان دوباره گرفته و ارزش پیدا کرده است؟ مگر انتظار از خصوصی‌سازی غیر از این بوده است؟ چرا نمیخواهیم شرکت‌های راکد و ورشکسته و ناموفق را سروسامان دهیم و از احیا آنها عصبانی هستیم؟
چرا از ادعا کننده‌ای که هیچ مرجع و مبنایی برای ادعای خود اعلام نکرده سوال نمی‌شود که کل این ادعا بر چه اساسی صورت می‌گیرد؟ چرا تهمت زدن و افترا گفتن اینقدر آسان شده است؟ چرا با آبروی یک سازمان قانونمند و کارکنان آن به عنوان انسان‌های پاکی که در عرصه اقتصادی، خالصانه و با رعایت قانون و مقررات تلاش می‌کنند این‌گونه رفتار می شود؟ آیا درست است با خریدار بخش خصوصی در سال رونق تولید که یک شرکت ورشکسته را به بازدهی، سوددهی و رونق و پیشرفت می رساند این‌گونه رفتار شود و با ایراد تهامات واهی به فروشنده و خریدار قیمت موهومی یک شرکت ملاک ادعا قرار گیرد؟
در پایان سازمان خصوصی‌سازی بار دیگر اعلام می‌کند آنچه واگذار شده هم دقیقا بر اساس قانون بوده و هم موجب رشد و شکوفایی اقتصادی و تعالی شرکت شده است و حق تعقیب قضایی و کیفری افتراها و تهمت های ایراد شده را برای خود محفوظ می‌داند و امیدوار است با تدبیر مقامات محترم قضایی و دولتمردان، باب افترا و تهمت به خصوصی‌سازی بسته شود.
